ทานและผลแห่งการทำบุญในพระพุทธศาสนา : หน้า 268/356

ประโยค ๕ - มั่งคลัดาที่ป็นเปล เล่ม ๒ - หน้า ๒๖๘ พระราชโอรสหลายทรงมนเสด็จพระศาสดาไปสู่นบของพระองค์ ทรงมอบถวายวิหารแล้ว รับสังฆทานคลังและขุนสำรองว่า "พวกท่านจงรับทานวัดร (ค่าใช้จ่ายในทาน) ซื้อมีประมาณเท่านี้ จัดของควรเื่อรึและของควรฉันทุกอย่างให้พร้อมมูล แก่พระผู้เป็นภาคอิมีกุฏิแก้มนรูปเป็นบริวาร และแก้พวกเราพร้อมทั้งบริวารทุก ๆ วัน เพราะตั้งแต่บัดนี้ไป เราจักไม่พูดอะไร ๆ " ทรงพาขุรพันธ์หนึ่งไปรงสมทานศิล ๑๐ ทรงมุ่งผ้ากาสายะ ประทับอยู่ในวิหารนั่นเองตลอดไตรมาส ฯ ตั้งแต่นั้นมา ชนทั้งหลายมีขุนคลังเป็นต้น องพระราจโอรสเหล่านั่นทรงบัญชาส่งแล้ว รับทานวัดร แล้วถวายทานตามวาระ ฯ ก็บรรดาชนเหล่านั้น ขุนคลังพร้อมด้วยเภรียา มีศรัทธาเลื่อมใส แล้ว ได้ถวายโดยเผาพ. แม้นส่วนก็ได้ถวายโดยเผาพหมื่นกัน พร้อมด้วยบุตรชาวชนบท ๑๑ หนฤุต. บรรดาบุญ ๑๑ หนฤุตเหล่านั้น บูรชาวชนบทบางพวกมีประมาณแปดหมื่นสีพันคน ได้เป็นผู้มีจิตอันโลกเป็นต้นกระทบะทัง แล้ว พวกเขาทำอันตราแก่เทวนินกินไทยธรรมด้วยนั่งบ้าง ได้ให้แก่พวกลูก ๆ บ้าง และเอาไฟเผาโรงตำเสีย พวกเขาบังเกิดในนรกแล้ว ส่วนพระราจโอรสทั้งหลายพร้อมทั้งบริวาร บูรคลัง บูรสำรอง บังเกิดในสวรรค์. เมื่อน ๒ คณะเหล่านั่นจากสวรรค์เข้าสิงสรรค์จากนรกเข้าสิงรออยู่ย่างนั้น ๒ กัปล่วงไปแล้ว ครั้งในกาล