ความโศกและเหตุแห่งความตายในพระพุทธศาสนา มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 2 หน้า 16
หน้าที่ 16 / 356

สรุปเนื้อหา

ในบทสนทนานี้ พระโพธิสัตว์ตั้งคำถามกับพราหมณ์เกี่ยวกับเหตุแห่งความโศกและความตาย โดยอธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำและผลที่เกิดขึ้น ส่งเสริมให้เข้าใจถึงการสะท้อนในชีวิตและการปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธศาสนา นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงการใช้ญาณในการพิจารณาเหตุการณ์ต่างๆ ที่สามารถส่งผลต่อชีวิตได้ ไม่ว่าจะเป็นความรอบคอบในการดำเนินชีวิตหรือการตัดสินใจ.

หัวข้อประเด็น

- ความโศกในชีวิต
- พระโพธิสัตว์
- คำสอนพระพุทธศาสนา
- เหตุแห่งความตาย
- การใช้ญาณในการพิจารณา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๔– มังกรตัวนี้เป็นแผล เล่ม ๒ หน้า ๑๖ "ความโศกที่สามารถให้เกิดน้ำตา ภายในของพราหมณ์นั้น น่าจะมี (เป็นแน่) ซึ่งถามถึงเหตุแห่งความโศกนั้น. แก้กล่าวคำเทพดา บอก แล้วถามว่า "ข้าพเจ้าได้ยินคำนี้ จึงสร้างโศก ท่านบัญญัติ อะไรหนอ จะเป็นเหตุแห่งความตายของข้าพเจ้าแลรึ ?" พระโพธิสัตว์ใคร่ครวญดู ครุ่นคิดทั้งหมดได้ด้วยญาณ คือความเป็นผู้ลดในอญาณของตนที่เดียว จุดเห็นอยู่ด้วยตาทิพย์. จึงถามว่า "พราหมณ์ ในบุญของท่านั้น มีมัติฏูไหม ?" พราหมณ์: มี ท่านบัณฑิต. เสนกา. ในเวลากินอาหารเช้านี้ ท่านกินสัตว์อะไรหนอ ? พราหมณ์: ที่โคนไม้ในป่า. เสนกา. ท่านกินสัตว์ดูแล้ว เมื่อจะไปดำน้ำ ผูกปากถุงหรือเปล่า? พราหมณ์:ไม่ได้ผูก. เสนกา. ถ้าอย่างนั้น ข้าพเจ้าเข้าใจว่า ในเวลาที่ท่านไปดำ้น้ำ มุ่งตัวหนึ่งได้ลื่นสัตว์ จึงเลื่อนเข้ามา, วันนี้ ถ้าท่านจับพักในระหว่างทาง, เมื่อจะกิสัตว์ในเวลาคืน จักสอดมือเข้าไปในถุง เมื่อเช่นนั้น ท่านก็จักถูกงัดมือออกมาด้วยมืออีก, นี่เหตุแห่งความตายของท่าน; ถ้าท่านจับไปถึงเรือนในวันนี้, ภรรยาของท่านก็จักสอดมือเข้าไปเพื่อหยิบของในถุง, เมื่อเช่นนั้น นางก็จักถูกงัดมือออกตาย, นี่เหตุแห่งความตายของนาง; เทพกล่าวว่ามังนั้น หมายถึงเหตุนี้; เพราะฉะนั้น ท่านงกถุงนี้ลงในท่ากลางบริษัท แล้วแก้ถุง"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More