ปรโยค ๔: มังคลิดที่เป็นปึกแผ่น เล่ม ๒ : หน้า 175/356

ปรโยค ๔ - มังคลิดที่เป็นปึกแผ่น เล่ม ๒ - หน้าที่ ๑๗๕ พรานตอบว่า [๒๓] "บุรุษเมื่อเรียกว่า พ่อ ย่อมทำหัวใจ ของมิตรให้หวั่นไหว, วาจา (ของท่าน) เช่น กับหัวใจ, สาหาย เราจะให้เนื้อหัวใจแก่ท่าน." ดังนี้แล้ว ได้ให้เนื้ออ่อนอร่อยพร้อมกับหัวใจ. บุรุษเศรษฐีคนที่ ๔ พูว่า "สาหาย ขอท่านจงให้ชิ้นเนื้อแก่ข้าพเจ้า (บ้าง.)" พรานตอบว่า "สาหายของบุรุษได้ไม่มีในบ้าน, บ้านนั้นของบุรุษนั้น ก็เหมือนป่อนไม่มีมุ่งนั้นเอง. ดังนั้น วางของท่านนี้เป็นเชนกับสมบัติของตนทั้งหมด. เพราะฉะนั้น เราจะให้เนื้อซึ่งเป็นของราษี นี้ พร้อมทั้งยานน้อยทั้งหลายหมดดีๆแก่ท่าน." ดังนี้แล้ว ได้จับยานน้อยไปเรือนของบุรุษเศรษฐีคนนี้พร้อมกับเขา ได้ให้แล้ว. แม้บุรุษเศรษฐี ก็ได้ทำสัมการและบันอือแก่พรานนั้น สั่งคนให้เชิญบุรุษและภริยาของเขามาปลดปล่อยออกจากบ้านของพรานให้ อยู่ในท่ามกลางกองทรัพย์ ของตน ได้เป็นสาหายผู้นั้นราวกับกัน. กับพรานนั้นตลอดชีวิตแล้ว. เรื่องบุรุษเศรษฐี มาในบังกาลสาธิฉกาว ในทุติยวรร จุดกนิมาด [พระวัคกลิตรแสดงฤทธิ์] [๒๓๔] เพราะฉะนั้น บุคคลควรพูดแต่คำที่น่ารักอย่างเดีย. แม้พระวัตถิละแ เมื่อยิงลูกศรให้เข้าใจความนี้แล้ว จึงกล่าวกาทา ๑. กุลพะ หมายเอาทรัพย์ที่เป็นปึกแผ่น คถกอทมาเด่นรุพชน. ๒. ข. ชา ๒๗/๑๘๙. ตกฎฎกถา ๔/๒๖.