มังคลัตถทีปนปก: การรักษาพระธรรมและความดี : หน้า 304/356

ประโยค๔ - มังคลัตถทีปนปก เอา ๒ - หน้า ที่ 304 แม้มิตตวินทุก Because โลกในทรัพย์ จึงรักษาอุโบสถ ยังกลางวันที่ล่วงไปในวิหาร แม้บทธรรมบทหนึ่งไม่กระทบได้ด้วย ประกายแดด ก็นอนหลับในประเทศแห่งหนึ่งด้วยประกายบันไดในราศรี, แล้วได้ไปสู่บ้านแต่เช้าตรู่ ส่วนมารของเขา คิดว่า "วันนี้ บุตรของเราพึงธรรมแล้ว จักนำพระธรรมกิณฑา" จึงจัดของฉันียามบ่ายและอาทิตย์บน มองดู ทางมาของเขา เห็นเขามาผู้เดียว จึงกล่าวว่า "พ่อ เจ้าไม่มาพระ ธรรมกิณฑมาดอกหรือ ?" เขาตอบว่า "ฉันไม่มีความต้องการด้วย พระธรรมกิณฑ" เมื่อไม่ได้ออทรัพย์พันหนึ่ง ก็ไม่บริโภคภัต เมื่อได้ เท่านั้น จึงบริโภค ต่อมา เขาทำการค้าขายทางเรือ ถูกพวกมนุษย์ปล่อยบนหลัง สมุทร โดยยึดคำว่าแล้วในนาฬิกา ไปด้วยแผนหนึ่ง เห็นนาง เวมานิกเปรต ๔ นาง ในวิมานแก้วพลิก ๔ นาง ในวิมานเงิน ๑๖ นาง ในวิมานแก้วมณี นางเปรต ๑๒ นาง ในวิมานทอง ตามลำดับ เพราะผลแห่งอุปสงค์ธรรม อันมีผลที่สัตว์วิ่งเสวยในกุฎธรรมซึ่ง เขาทำแล้ว เสวยทิพยสมบัติกับนางเปรตเหล่านั้น เรื่องมาในอรรถกถาจุดวาทารชาค. มารคาบิดทั้ง ๒ นั้น ยังบุตรให้ตั้งอยู่ในความดี ด้วยความ อนุเคราะห์บุตร ด้วยประกาศะนี้ [ให้หลักอธิบายจะ] [๓๓๐] ในฐานะที่ ๑ ว่า สัปปุ นี้ พึงทราบวินิจฉัยดังนี้: ๑. ชาตภูตถกก. ๕/๔๕๘