มั่งคั่งที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 303 : หน้า 303/356

ประโยค ๔ - มั่งคั่งที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 303 ผู้รักษาอุปโลก ไปสู่ภารแล้ว เป็นผู้ไม่มีความต้องการด้วยการฟัง ธรรม หลับอยู่ในที่สุกแล้วไปบ้านแต่เช้าตรู่ เมื่อไม่ได้ทรัพย์ ๑๐๐ หากนะ ก็ไม่บริโภคัติ เมื่อได้รับน้ำกัน จึงบริโภค. รุ่งขึ้นวันหนึ่ง เศรษฐีพูดว่า "พ่อ เจ้าจริงนบธรรม บทหนึ่งในสำนักพระศาสดาใด้แล้วจึงมา, พ่อขอให้ทรัพย์พันหายไป แก้เจ้า." เขาปราถนาจะเรียนบทรเดียวท่านนั้นแล้วหวั่นไป พระศาสดา ได้ทรงทำอาการที่เขากำหนดไม่ได้ เขากำหนด บทนั้นไม่ได้ จึงคิดว่า "จักเรียนบทข้างหน้า" ยืนฟังอยู่ เป็นพระ โสดาบันแล้ว วันรุ่งขึ้น กลับมาเรือนพร้อมกับพระศาสที่เดียว นิก ละอาย เพราะเศรษฐีให้พรั่งข้างหน้ามพระศาสดา ไม่ปราถนาจะ รับทรัพย์พันหายไป. แห่งนี้ดาให้แล้ว. เรื่องกามภาว มาในภาวรนานว่า ปจุยา เอกชเน เป็นต้น ในโลภวรร ธรรมบท. [เรื่องมิดินวินทุกะ] [๒๖๕] มัจฉาดของมิดินวินทุกะ ก็กล่าวว่า "พ่อ ความ เป็นมนุษย์ได้เอง เจ๋อได้แล้ว, เจ้าจงให้ทาน รักษศีล ทำโบสถ- กรรม ฟังธรรม" เมื่อกล่าวว่า "แม่ ฉันไม่มีความต้องการ ด้วยบุญธรรมมีนตัน, แม่อาได้กล่าวอะไร ๆ กะฉันเลย, ฉัน จักไปตามกรรม," จึงกล่าวว่า "พ่อ วันนี้ เจ้าจงเป็นผู้รักษา อุปโลก ฟังธรรมในวิหารตลอดคืนยังรุ่งแล้วจึงมา, แม่ขอให้ทรัพย์ แก้เจ้าพันหนึ่ง."