โทษของมิจฉาจารในพระพุทธศาสนา : หน้า 101/356

ประโยค ๔ - มังคลัจฉบับที่ ๒ เล่ม ๑ หน้า ๑๐๑ เหล่าคือ เพราะฉะนั้น สตรีเหล่านั้นจึงเป็นมิจฉาจาร ส่วนสตรี ๔ จำพวกนอกมีสตรีที่มารักษาเป็นต้น ชื่อว่าไม่เป็นมิจฉาจาร ในพระถึงรุนอื่น เพราะตำรับไม่มีสามี อีกอย่างหนึ่ง สตรีเหล่านั้น ชื่อว่าไม่เป็นมิจฉาจาร เพราะคนมีสะสะที่ใคร ๆ ห้ามไม่ให้ และเพราะตนเป็นเจ้าของสะสะเอง ผู้ปกครองทั้งหลายมีราคา เป็นต้น อย่ำรักษาสติเหล่านั้นไว้ เพื่อชมเชยสะสะของสตรี เหล่านั้นย่อมทำได้ ผู้ปกครองเหล่านั้น ป้องกันคณะนางอย่าง เดียว จึงห้ามการถึงรุนอื่นแหงสตรีเหล่านั้นเสีย เพราะฉะนั้น ผู้ ปกครองทั้งหลายมีราคาเป็นต้น จหาหือว่าเป็นใหญ่ในสะสะของ สตรีเหล่านั้นไม่แล. [โทษของมิจฉาจาร] กามสมุจฉาจารนั้น ชื่อว่ามีโทษน้อย ในเพราะอมณียูฎฐาน เว้นจากคุณมีสันติเป็นต้น ชื่อว่ามีโทษมาก ในเพราะอมณียยูฎฐาน ถึงพร้อมด้วยคุณมีสันติเป็นต้น อีกอย่างหนึ่ง กามสมุจฉาจารที่ บุคคลประพฤมิขื่น แม้ในอมณียยูฎฐานอันวันจากคุณ ก็ชื่อว่า มีโทษมาก แม้เมื่อชั่วย่อมมันจะบัง คืชื่อว่ามีโทนอ่อน เพราะกิเลสและความพยายามอ่อนน้อบ ชื่อว่ามีโทน้อย เพราะกิเลส และความพยายามแรงกล้า. องค์ของกามสมุจฉาจาร กามสมุจฉาจารนั้น มันองค์ ๕ คือ วัตถุอันไม่ควรลิ้ม จิต