ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - มังคลัตถทีปนี เล่ม ๒ หน้า ที่ 100
เสพอาสัณฑธรรม."
สตรี ๒๐ จำพวก มีชื่อที่มารคารยาเป็นต้น ชื่อว่าอมนี-
ฐานของพวกบูรพบุรุษ ในทองว่า ออมณียอาศํวติคุณอธตม นั้น.
สตรี ๒๐ จำพวกนั้น ก็มแจ้งในมงคลข้อว่า การสงเคราะห์บุตร
และภริยานั้น ด้วยเหตุนัน ในอนุภูมิอุตริในแห่งสัญจรติศ-
ลิกาขบถ ท่านจึงกล่าวไว่ว่า "แท้จริง บุรุษทั้งหลายย่อมไม่ได้เพื่อ
จะถึง (ยิง) สตรี ที่ผู้ปกครองเหล่าใดเหล่าหนึ่งผู้ครองรักษาไว้,
เพราะฉะนั้น บุรุษแล่นไป (ถึง) ในสตรี ๒ จำพวกสตรี
มารดารักษาเป็นต้น จิเป็นมิจฉาจารโดยแท้ เพราะสตรีเหล่านั้น
อันผู้ปกครองทั้งหลายมิอาจคาดเป็นต้นสัญญาไว้ โดยประกาศี้เออจะ
สำเร็จการร่วมกันบูรณจไม่ได๎. บุรุษไปในสตรี ๑๒ จำพวก одจาก
สตรี ๙ จำพวกนั้น เป็นมิจฉาจาร (เหมือนกัน) เพราะเข้าไปใน
ฐานซึ่งไม่ใชของ ๆ ตน ที่ซึ่งเหล่าอื่นห้ามแล้ว.
สิกาสรัตฑทีบว่า "เป็นมิจฉาจาร เพราะสตรีเหล่านั้น
ถูกผูบุงค์สะที่จะเหล่ีอันรักษาคูบของแต่ต้องแล้ว."
[๒๐๕] ที่ในสตรี ๒๐ จำพวก บูรพเหล่านี้ ชื่อว่าเป็นอมนี-
ยฐานของสตรี ๑๒ จำพวก มีสตรีมีอารมภาเป็นต้น. ด้วยว่าพวก
สตรีที่บูรพคนใดคนหนึ่งถือโดยความเป็นรัยเท่านั้น ไม่ได้เพราะอ
ธิญูอ่น เพราะฉะนั้น สตรี ๑๒ จำพวกเหล่านั้นเท่านั้นชื่อว่าเป็น
มิจฉาจาร ในเพราะถึงบูรพอัน เพราะตำมิส่าสมิ. จริงอยู่ สตรี
เหล่านั้นโม่ยมผสสะซึ่งเป็นของสามี ยิ่งภอรอมให้เกิดขึ้นแก่บูรพุ