บทสนทนาเกี่ยวกับเศรษฐีและการแบ่งปันข้าวสาร : หน้า 353/356

ประโยค ๕ - มังคลิดาที่นี่นปเปลล เอ็ม - หน้า 353 เปยก ได้ข้าวเปลือกครึ่งอพหกะแล้วทุง ได้ข้าวสารทะนานหนึ่ง ใส่ ข้าวสารนั้นไว้ในหม้อ ฝังไว้ในแผ่นดินเพราะกลัวโจร วันหนึ่ง เมื่อ เศรษฐีไปสู่วงศ์กัลมามแล้ว กล่าวว่า "นางผู้อภิญ ฉันหิว มีอะไรบ้าง?" จึงนำข้าวนั้นออกมา หุงกุ๊ก แบ่งเป็น ๕ ส่วน น้อยส่วนหนึ่งให้แก่เศรษฐี. ขณะนั้น พระปัจเจกพุทธเจ้าวปหนึ่ง ออกนาวิโรธ ตรวจดู ด้วยพิษพักษ์รู้ว่า "อาตกภัยเกิดขึ้นทั่วชมพูทวีป และข้าวสุกแห่ง ข้าวสารทะนานหนึ่ง เขาบุกแล้วเพื่อชน ๕ คนในร้อนของเศรษฐี เขา แม่ทั้ง ๕ คนมีศรัทธา จักทำการสงเคราะห์เรา" จึงมาจากเขาคืน-' มาทนี แสดงคนแก่เขา. ชนทั้งหมดนั้น ถ้วยส่วนแห่งตนของตน ๆ กล่าวว่า "ท่านเจ้าบ้าน ตั้งแต่ขึ้นไป บ้านเจ้าทั้งหลายไม่พึงเห็นฎก- ภัยเช่นนี้" อีก แล้วได้ความมาบรรดาตามสมควรแก่ความ ปรารถนา. กียบรรดาชนเหล่านั้น เศรษฐี ปรารถนาว่า "ตั้งแต่ขึ้นไป บ้านเจ้า พึงสามารถจะให้พี่และข้าวเปลือกแก่ชาวชมพูทวีปทั้งสิ้น ไม่พึงทำการ งานด้วยมือของตนเป็นอยู่ สาย (ทอธาร) แห่งวงศ์เดชน์ตกลง เต็มจำนวนหมด ในขณะทีข้าวเป่าให้ซะง ๒๕๔o หลัง อาศิระยะ นั่งที่ประดูกเหล่านนั้น แล้วแหงดู ณ เมืองบน ผู้น่าทึ่งนั้น จงเป็น ภริยา ผู้น่าทึ่งนั้น จงเป็นบุตร ผู้น่าทึ่งนั้น จงเป็นสะใภ้ (และ) ผู้นี้ เท่านั่งจงเป็นนกาส ในที่ ๆ ข้าวเปี่ดแล้ว ๆ." ภรรยา ปรารถนาว่า"เมื่ออร้ากเจ้าทำ (วาง) ข้าวสาลีครึ่ง