มงคลฏีกาที่เป็นแปล เล่ม 2 - พระศาสดาและพาวรีพรามณ์ : หน้า 46/356

ประโยค 4- มงคลฏีกาที่เป็นแปล เล่ม 2 - หน้า 46 ในที่นี้ เลี้ยงชีวิตด้วยผลไม้ออนไลน์ เมื่อพาวรีพรามณ์กล้งอยู่ในที่นั้น พระศาศดาของเราทั้งหลายทรงอุบัติแล้วในโลก ต่อมา พาวรีพรามณ์สดับการอุบัติของพระพุทธเจ้า จึงส่งฉันตวาลิก ผู้ใหญ่ 16 คน พร้อมด้วยบริวารทั้งหมดไป โดยยกอคนนั้นแล้ว อันตวาลิกเหล่านั้นไปแล้ว ฟังเทศนาของพระศาสดา บรรลุพระอรหัตพร้อมด้วยปฏิสัมภิทาฯ ทั้งหลาย ได้เป็นอิทธิเกิด ในแต่มณฑล ชื่อว่าวิชะ โดยแห่งคำที่ท่านกล่าวแล้ว ในประกายวรรณ์ ในที่สุดแห่งสุดนี้น่าดี ก็บึงลืมตามันเป็นหลานของพาวรีพรามณ์ นับเนื่องในอันตวาลิกผู้ใหญ่ 16 คน คิดว่า "ลุงของเราไม่ได้ฟังเทศนา อันวิจิตรงามเป็นน่ะนี้" เพราะความงูจ่าฝิ่นอำนาจความหวังใจนั้น จึงไม่อาจบรรลุพระอรหัตได้ เป็น (เพียง) พระอนาคามิและเดที-กุฏิฯ แล้วกลับบอกรถการอุบัติของพระพุทธเจ้าแก่พวรีพรามณ์ แล้ว นั่งพระนพรคุณของพระศาสดา แม้ว่าพราหมณ์ก็ยังฟังคำพราหมณ์นั้นอยู่เหมือนกัน. ขณะนั้นเอง พระศาสดาทรงทรงทราบความแก้กล้าแห่งอุปธของท่านทั้ง 2 นั้น ประทับยืนอยู่ ณ กุฏว่าสดนี้น่อง ทรงปล่อยโอกาส (รัศมี) จงของจ่าไปแล้ว พระปิคำยะเห็นโอกาส คิดว่า "นี้อะไร?" เมื่อละสวมปูดูเห็นพระศาสดา เป็นดังประทับยืนอยู่รงหน้าของตน จึงกล่าวว่า "พระศาสดาเสด็จมาแล้ว." พาวรีพรามณ์ลุกจากอาสนะแล้ว ได้ยืนประกองอัญชลี พระศาสดาทรงแม่โอกาสแสดงพระองค์แก่พวรีพรามณ์ ทรงแสดงธรรมอันเป็นสัปปายะแก่นักทั้ง 2 นั้นแล้ว.