วิเคราะห์อินนานาทานและโทษของมัน : หน้า 98/356

ประโยค 4- มังคลดีกว่าที่เป็นเปล เล่ม 2 - หน้าที่ 98 [อินนานาทาน] [๒๐๓] เถยยเจดานา (เจดานาเครื่องเป็นโมฆ) ของบุคคล ผู้มีความสำคัญในพุทธ อันผู้เป็นหวงแหน ว่าเป็นที่พิสัชอันผู้เป็นหวงแหนแล้ว อันยังความพยายามเป็นเหตุอันพุทธผู้เป็นหวงแหนนั้นให้ดังขึ้น เป็นไปทางกายวารและวิจาร์ ชื่อว่าอินนานาทาน. ภัณฑทะอันชนเหล่านี้ คือเจ้าของภัทททั้งหลายหวงแหน ไม่สะให้ ยังรักษาดูกเมรไว้ ไม่ให้ด้วยกายดีดี ของตน ชื่อว่าพิสัชอันผู้เป็นหวงแหนแล้ว ในคำว่า ปรปรฤคคิต ปรปรฤคคิดสญฺญโต นั้น. [โทษของอินนานาทาน] อานนาทานนั้น ชื่อว่านี้โทน้อย ในเพราะของ ๆ ผู้มีแวล ชื่อว่านี้โทมมาก ในเพราะของ ๆ ผู้มีประดิษฐ์ เพราะเหตุไร ? เพราะพิสัชประดิษฐ์ มาเมื่อพิสัชสมกัน ชื่อว่านี้โทมมาก ในเพราะเป็นของ ๆ บุคคลผู้ด้วยคุณ ชื่อว่านี้โทน้อย ในเพราะเป็นของ ๆ บุคคลผู้ยอมด่าว่าเป็นกุคุณนั้น ๆ เพราะเทียบบุคคลผู้ด้วยคุณนั้น ๆ อีกอย่างหนึ่ง อินนาทานชื่อว่าว่าโทน้อยในเพราะของ ๆ ผู้เป็นเล็ก ชื่อว่านี้โทมมาก ในเพราะของผู้ ๆ อื่นใหญ่ เพราะเหตุอะไร ? เพราะประโยคใหญ่ ก็เมื่อเมื่อพิสัชและคุณเสมอกัน ชื่อว่านี้โทน้อย เพราะกิเลสและความพยายามอ่อน ชื่อว่านี้โทมมาก เพราะกิเลสและความพยายามแรงกล้า.