ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปะโยค๔- มังคลดํกลที่เป็นปะ...เล่ม ๒ - หน้าที่ 86
บริโภคปัจจัยยังมีได้พิจารณา ย่อมเป็นเช่นกับบริโภคยาพิษอัน แรงกล้า แม้นโบราณทําหลาย ไม่นิพิจารณา ไม่ย่อมโทษแล้วบริโภค ยาพิษ เสวยทุกอย่างใหญ่" ดังนี้แล้ว ทรงนำดีตินามา:-
[เรื่องกันแลกสักโกง บริโภคยาพิษ]
[๒๒๙] ในอดีตกาล พระโพธิสัตว์ได้เป็นนักแลกสัก มีโภค-
สมบัติในกรุงเทพมหานคร ครั้งนั้น นักแลกสักโกงอีกคนหนึ่ง กำลัง เล่น (สกา) กับพระโพธิสัตว์วันนี้ เมื่อดมนิชย์ ก็ไม่ทําลายของเล่น แต่ในเวลาจะปราชัย ก็ใส่ลูกสักไว้ในปากแสลงพูดว่า "ลูกสักหาย" ทําลายของแล้วหลีกไป พระโพธิสัตว์รู้เรื่องนั้นแล้ว ถืออลูกสัก ไปเรือนแล้ว ย้อมด้วยยาพิษอย่างแรงกล้า ตกให้แห้งแล้วแห้งอีกคืออลูกสักนั่นไปสํานักของนักแลกสักโกงนั้นแล้วเล่น (สกา) ก้น นักแลกสักโกงนั้น กำลังเล่น ในเวลาที่บุซจะประชังก็ใส่สักลูกหนึ่งในปาก สลบไปด้วยกำลังยาพิษ กลอ่นยินดีตา คอพับ
ล้มลง พระโพธิสัตว์ปรารถนาให้ชีวิตแก่เขา จึงให้สําหรับ สํารอกที่องแล้วด้วยโอสถ ให้สํารอกออกมา ทำเขาให้หายโรค แล้วได้ให้โอวาทว่า "พน่าอย่างได้ทำอย่างนี้อีก" เรื่องบริโภคยาพิษด้วยพิจารณา ม่าในอรรถกถลติคตชาดก ทมน์วรรอเนกนิบาต.
[๒๒๙] ภิกขุโดยมากเมื่อต้อง เป็นผู้วางใจไม่พิจารณาแล้ว บริโภคปัจจัย ๔ ที่ผู้ตี่มีมาคบคด่าที่หญิงน้องหญิงของหญิงเป็นต้นถาวาย