ศิลปะของช่างสานและผลแห่งกรรม : หน้า 31/356

144] แต่มเพราะท่านกล่าวไว้โดยไม่แก้กันว่า "ความเป็น ผู้อดใจในเหตุการณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง ชื่อศิลปะ" ดังนี้ ศิลปะแห่ง ช่างสานเป็นอากิศ ศิลปะจิตครองกิศิก อัมมาในวัดแห่งโอมสวาท- สิกลาบท จึงนับเข้าด้วย ช่างสานชื่อว่านภกรา- ทิลิปปาจถว นั้น แม้ศิลปะของช่างสานนั้น ก็เป็นมงคล เพราะ นำมาซึ่งประโยชน์ ในฉบันนั้น มีร่องหาสันนี้ (เป็นอุปาทาน) [เรื่องพระเถระผู้ถวายเสื้อสำเพน] ในอดีตกาล ช่างสานคนหนึ่ง ในตรีนคร ถวายเสื้อสำเพน เพื่อบูชาเพระผู้พระภาคพระนามว่าศิริทตะ เพราะกรรมมันจึง ท่องเที่ยวไปแต่ในสุคติลด ๔๘ กัลป์ ในพุทธุบมาก่อนนี้ เป็น กุลบุตร บวดในพระศาสนาแล้ว บรรลุพระอรหัตต์ ท่านเมื่อ จะประกาศความไม่อาดาย แห่งความประพฤติในกาลก่อนของตน จึงได้กล่าวคาถานี้ ในวรรคที่ ๒๕ แห่งอปทาน ว่า :- "รับนั่น ข้าพเจ้าเป็นช่างสาน ในตรีบุรี อัน นี้รื่นรมย์ ประชุมชนในตรีนครนี้ เหล่าใสใน พระผู้มิพระภาคพระนามว่าศิริทตะ ผู้ทรงยิ่ง โลกให้สว่าง พากันแสดงเสื้อสำเพน เพื่อ บูชาพระโลกันต ข้าพเจ้าได้รับให้เสื้อสำเพน แก่ทวยชนผู้จะทำพุทธบูชา ตลอด ๔๘ กัลป์ ข้าพเจ้าไม่รู้จักทุกข์ เพราะกรรมที่ข้าเจ้า