ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๕ - มงคลดทีนี้น่ะอยู่; ฉะนั้น บัณฑิต เหล่านั้นจึงมีความเป็นใหญ่ และเป็นผู้อื่น ปวงชนพึงสรเสริญ."
[แก้รถรถ]
๒๒๒] อรรถถากชาดกว่า "บรรดาบทเหล่านี้น บทว่า กิญฺญ-
ภิโต ความว่า ผู้นำมรรคาเลี้ยงแล้ว คือประคับประคองแล้วโดย ยก. คำว่า มำน จิณจ วาน คือ ไม่ปรนเปนิวัติวนรด. บทว่า ธนมฺปี ความว่า จําพเจ้าได้ฟังวมว่า "แผ่วงี้ที่เกิด ขึ้นแล้ว ของผู้ปรารถนาทรัพย์ เมื่อเขาไม่ปรนบัติยมรดา ย่อม จินฺเหตฺ. บทว่า กิญฺญ วา ความว่า ทรัพย์ย่อมจินฺเหนหยาญบ้าง เขา ย่อมประทะพฤทธบ้าง ด้วยประการฉะนี้. สองบทว่า ลผกฺเมว วิจนา ความว่า บัณฑิตปรนบดไม่ฒ มารดาแล้ว พึงได้สุขมีความเพลิดเพลินเป็นต้นในโลกนี้และในเทวโลก นั้น, อธิบายว่า ผู้ชมนันอาจได้ (สมนัน). บทว่า ทานญฺ ญ ความว่า บุตรพิงให้ทานแก่มารดาบิดา พิง กล่าวคำเป็นที่รัก, พิงประพฤติประโยชน์ด้วยสามารถช่วยกิจที่เกิด ให้สำเร็จ พิงทำความเป็นผู้มีคุณสมอในธรรมคือความประพฤติ อ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่อย่างหลาย ด้วยสามารถสามิกรรณีมีการกรรณไว ้ เป็นต้น แก่มารดาบิดไปในทันที ๆ คือในทามกลางบริษัทหรือ