ภูมิสมัฏฐภูติสูตรและคำอธิบายเกี่ยวกับเวรีเมธี : หน้า 146/356

ประโยค ๔ - มังคลิคิดที่เป็นเปล เล่ม ๒ หน้า ที่ 146 มี ๑ ประการ. ภูมิสมัฏฐภูติสูตรหนึ่งว่า "บวกว่า เวรี" ได้แก่ บาปธรรมมี ปาณาติบาตเป็นต้น. จริงอยู่ บาปธรรมนัน ท่านเรียกว่า "เวรี" เพราะ เป็นเหตุแห่งเวร. คุณชาติโด ย่องขับไล่ เป็นเป็นดังความอยู่ว่า เมื่อเราตั้งอยู่ ณ ที่นี่ เจ้าจะมาได้อย่าง ดังนี้ กันเวรันต์เสีย เหตุนัน คุณชาตินั้น ชื่อว่า เวรมณี ด้วยเหตุนัน พระอรรถกถาจึง กล่าวว่า ย่อมละ' ดังนี้. เมื่อพระอาจารย์วกล่าวว่า วิรมณี ท่านกล่าวว่า "เวรมณี" เพราะวิกา (ว อักษร) เป็น ว อักษร ตามนั้นอันนามในนีฤฏิฏิปรกัณ." ๒๕๔ ความแห้งเวรมณีศัพทธ์ แมในอรรถกถาขุทธปกรณ์ อธิบายว่า วิราษู เวรา เมื่อถือเอาความว่า อิ อักษร เป็นที่อาศัยของ ว ศัพทธ์ เป็น ว อักษร ก็เป็นเช่นเดียวกันกับสองนว่าว่า อิราษู เอกรํ. พระอรรถกถาจารย์ยังให้คุณุตรประกาศรบกไม่ทำ ด้วย ปี ศัพทว่า กฤฏวาปิ. ด้วยเหตุนี้ จึงสำเร็จความว่า บาลีทั้ง ๒ ชอบแล้ว. จริงอย่างนั้น ในอรรถกถาขุทฺธปกรณ์ ท่านก็กล่าวว่า "พูดร- บริษัททั้งหลาย ย่อมทำการสาธยายโดย ๒ อย่างว่า' เวรมณี สัญญา- ๑. ปรมิตโชติภ คุทุกปวรุณา ๑๙.