ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๔ - มังคลัตถทีนี้เป็นแปล เล่ม ๑ - หน้าที่ ๗๑
จำเลย ควรสามารถทำลายอินทรีย์ แล้วทำลายให้เกิดขึ้น เสด็จถึงกรุงกัลล่าแล้ว ได้ผ่านราชสมบัติ ซึ่งมาในอรรถกถา ตกกัลลาหาดและบัญญัติฤๅษี ในวรรณะที่ ๑๐ และวรรณะที่ ๑๔ ตามลำดับแห่งอนุปทิธี ก็ยังประมวล (มาลาโภค)
[๒๑๘] อีกประการหนึ่ง แม้ว่าความเสื่อมจากโคธ (คือธรรมเป็นอาทิทา) ของตน ก็ว่าจะเป็นอาทิทพ์พ. ด้วยเหตุนนั้น พระผู้มีพระภาค เมื่อทรงสอนอภิธรรมหลาย ผู้วินาการสำราญอินทรีย์ ส่าวว่า "ภิกษุทั้งหลาย ชื่อวิกยะแถมมิดในรูปเป็นดังนี้ ด้วยสามารถอุทธรณ์มิผิด ไม่ควร เพราะถ้าเธอกำลากลเสียในสมีย์นั้นไซร์ ก็จะบังเกิดในอายมินรกเป็นต้น เพราะฉะนั้น ท่านทั้งหลายอย่า-h์ถือคุนิมิตในรูปเป็นดังนี้" ดังนี้แล้ว "เวลาที่ท่านทั้งหลายแคว้นครถี เวลา ที่ไม่สมฤคดี มีอยู่, (แต่) ในเวลานั้นอยู่ อย่างพึงเฝ้าด้วยสามารถ คุนิมิต พึงเฝ้าด้วยสามารถอุทธรณ์ อย่างนี้ ท่านทั้งหลาย จึงจากไม่เสื่อมจากโคธ ของตน ก็อะไรเล่าเป็นโคธของท่านทั้งหลาย สัตว์ปฏุฐาน ๔, สัมมปปราณ ๔, อธิษฐานมอริวงศ์ ๔ โโลกุตตรธรรม ๕ (นี่แหเป็นโคธของท่านทั้งหลาย). เพราะว่า เมื่อท่านทั้งหลาย ประพฤติในโคธนั้นอยู่ มาจำไม่ได้ช่องโอกาส. ก็ท่านทั้งหลาย ประพฤติในโคธนั้นอยู่ มาจำไม่ได้ช่องโอกาส ก็ท่านทั้งหลาย ล่วงอาณาจักร ลักแลก (รูปเป็นต้น) ด้วยสามารถอุทธรณ์ได้ซื่อ, ก็ลักเสือมาจากโคธของตน ดูซิซอย่างจ๊าออก ชื่อว่า ปฏิมงสะ ดังนี้แล้ว ทรงนำอิติณานมาฯ :-
๑. ชาตกฏฎกถา ๒/๒๖-๒/๒๕๒