พระเจ้ากัญจุวานะ: เรื่องราวในอดีต : หน้า 43/356

ประโยค ๔ - มังกัลกัตถีกนี้เป็นแปล เล่ม ๒ - หน้าที่ ๓๔ ลำดับนั้น ช่างจึงทูลพระราชกุมารว่า "พระเจ้าบำำำำำำม์ แต่บนี้ ใคร ๆ ไม่ควรมาสำนักของข้าพระองค์ เพราะว่า เมื่อข้- พระองค์ทำงานที่ละเอียดอยู่ เมื่อพูดกันอื่น ความฟังช่างก็จะ มี แต่ในเวลาอาหาร ภีบของข้าพระองค์เท่านั้น ถ้ากินอาหารมา ให้." พระราชกุมารนั้นรับรองแล้ว ทรงวางอารักษ์อ้อมเรือนไว้ เพื่อประโยชน์จะไม่ให้เขาหนออกได้ ฝ่ายซ้าย นั่งในห้องกาไม้เหล่า นั่น ทำเป็นกฐุทแล้ว ส่งธัญญูมาปวออาหารว่า "นี่นะ หล่อน เธอรองขายของที่มีอยู่ในเรือน ให้หมดแล้ว เก็บเงินทองไว้" ในเวลาที่นำสำเร็จแล้ว ส่งว่า "วันนี้ เธอ คราพเด็กแม่ทั้งหมดมา ภรียาได้ทำตามสั่งแล้ว ชางบริโภอาหารเข้าแล้ว พร้อมทั้งบุตรและ ภรียา นั่งในท้องนอกแล้ว หนีออกนทางด้านไปลงที่หมื่นตประเทศ สร้างพระนครแล้ว คงองชามิตในพระนครนั้น ได้เป็นพระราชา พระนามว่ากัญจุวานะแล้ว เรื่องพระเจ้ากัญจุวานะ มายในอัครวรรธธรรมบท [เรื่องพระเจ้ากัญจุวานะที่ ๒] [๒๕] ในอดีตามีช่างไม้คนหนึ่งในกรุงพาราณส ไม่มีอีใ ผู้เป็นที่ ๒ ในท่านผู้เป็นอาจารย์ของตน ช่างไม้ผู้นี้มีมิคิย ๑๒ คน ในคิย ๑๒ คนนั้น แต่ละคน ฤ มือนเดาวัลคิณะพัน คนเหล่านั้น ทั้งหมดมีประมาณ ๑๖,๑๓๙ คน ด้วยประกะนะนี้ ช่างไม้เหล่านั้น ไปทำ งานต่าง ๆ หลายชนิดในที่นั้น ผูกแพะล่มมา สูญ พรานสี ตามแม่น้ำคงคาแล้วขายเลี้ยงชีวิต วันหนึ่ง พวกเขาปรึกษากัน