มังคลัดที่มีแปล เล่ม ๒ - ลักษณะของจิตวิญญาณและธรรมเครื่องสงเคราะห์ : หน้า 258/356

ประโยค๔ - มังคลัดที่มีแปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 258 ในที่สุด, ทำสามจิตวิญญาณหลายมีการราบไหวเป็นต้นในที่สุดแล้ว จะมิต้องทำในบริษัทมิติ, ต้องเป็นผู้มาดำเสมอในที่ทุกองที่เดียว." อรรถกถาอภาสสูตร ว่า "สองบวกว่า ตุตุ ตุตุ คือ ใน บุคคลนั้น ๆ บาตากวาระ รถสลิกว์ ยายโต ความว่าเมื่อลิ้ม สลิกมีอยู่ รถก็เล่นไปได้, เมื่อลิ้มสลิกไม่มี รถย่อมเล่นไปไม่ได้ ฉันใด; เมอธรรมเครื่องสงเคราะห์หล่านี้ยังมีอยู่ โลกก็เป็นไปได้, เมื่อธรรมเครื่องสงเคราะห์หล่านี้ไม่มี โลกก็เป็นไปไม่ได้ ฉันนั้น." ภูมิภาคสูตรนั้นว่า "สองบวกว่า ตตุบ ตตุบี ความว่า ในบุคคลนั้น ๆ คือผู้ควรสงเคราะห์ ด้วยธรรมเครื่องสงเคราะห์ ทั้งหลายมีทางเป็นต้น, เมื่อลิ้มสลิกที่อยู่หัวเพลาน. บทว่า ยายโต แลว่า แล้วไปอยู่." บาตากว่าว่า เอตจ สุกขา นาสุก ข ความว่า ถ้าธรรม เครื่องสงเคราะห์ ๔ อย่างนี้ ไม่พึงมีใช้. บาตากว่าว่า น มาตา ปฏุตการณ ความว่า ผิวา มารดา ไม่พึงทำธรรมเครื่องสงเคราะห์หล่านั้นแก่บุตรไฉร, ก็ไม่พึงได้การ นับถือหรือการบูชา เพราะเหตุแห่งบุตร. สอบว่า สุกขา เอต จ เป็นปภูมิวิภัตติ ลงในทุติยาวิภัตติ. บาลว่า สุกขา เอต ดังนี้มีม. [๒๒๓] ในภูมิวิภาคสูตร ท่านกล่าวว่า "บวกว่า ปฏุตการณา คือ มิตรเป็นมิตร. จริงอยู่ มาราคาไม่พึงได้การนับถือหรือ