ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค-- มังคลัตถทีนี้นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 279
คาถาที่ ๑ กับกิ้งเนืองหลังแห่งคาถาที่ ๖ ว่า
"ก็ในปรวติวิสัยนั้น ไม่มีลักษณะ, โครักษณะ
กรรมในปรวติวิสัยนั้นก็ไม่มี. อิจฉาธรรมันนั้น
ก็ไม่มี, การซื้อขายด้วยเงิน ก็ไม่มี, สัตว์ทั้งหลาย
ผู้ยังกล่อมลับไปแล้ว ย่อมยังอัดภาพให้เป็น
ไปในปรวติวิสัยนั้น ด้วยทานอันเขาให้แล้วแต่ม
มนุษย์โลกนี้."
[แก้ธรรร]
บรรดาบาทเหล่านั้น ว่า น หิ คุต ฌ ควา ว่า มาหพิตา
ก็ในปรวติวิสัยนั้น ไม่มีลักษณะ.
คำว่า โครักษณะ ควา ว่า ในปรวติวิสัยนั้น แม้โครักษา
กล่าวคือธรรมเครื่องเลี้ยงชีพด้วยการรักษาได้ทั้งหลายแล้ว ขายปัญญา-
โครส ก็ไม่มี. อธิบายว่า พวกปรอดาศัยลักษณะและ โครักษรรมใด
พึงได้สมบัติ แมักษรรรมและโครักษรรมั้น ก็ไม่มี
บทว่า ตาติส ควา ว่า ในปรวติหล่านั้น อากิริยธรรม
เช่นใดพึงได้สมบัติ แม้วิ ธรรรมเช่นนั้น ก็ไม่มี. บทว่า ยายเนติ ควา ว่า ย่อมอัดภาพให้ดับเนินไป คือ
ให้เป็นไป ด้วยทานอันอนุญาตทั้งหลายหรือมิตรและอามตย์หลายให้
แล้วแต่มนุษย์โลกนี้.