ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๕ - มั่งคลังที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้า ๒๒๔
ในเวลาขบสังกิริยาของเทพธิดานั้น สามดาบสมเป็นผู้อายุโรค
ลูกขึ้นได้ ความอัศจรรย์ทั้งปวงคือ ความหยายโรค ๑ การกลับได้
ญาณแห่งมาตรบิดา (ของสามดาบ) ๑ องค์นั้น ๑ ความที่ชูั้ง ๔
นั้นปรากฎในอาคสมด้วยอานาจเทพแห่งพา ๑ ได้ในขณะเดียวกัน
ลำดับนั้น พระโพธิสัตว์ เมื่อจะแสดงธรรมแก่พระราชา ได้
กล่าวว่ากว่า
[๑๒๓] "นรชนใด เสี่ยงมงดาหรือบิดโดย
ธรรม, แม้เทพยดาทั้งหลายก็ย่อมช่วยแก้ไข
นรชนผู้อ้ี้ยงมงดาบิดานั้น. นรชนใดเสี่ยงมงดา
หรือบิดโดยธรรม, นักปราชญ์ทั้งหลายย่อม
สรรรเสริญนรชนั้นในโลกนี้นี่เอง, เขาจะไปแล้ว
ย่อมบันเทิงในสวรรค์."
ก็แก่ครั้งกล่าวอย่างนั้นแล้ว กล่าวอีกว่า "มหาราช ถ้าพระองค์
ทรงปรารถนาสือต่อไปสวรรค์ เถอะทิพยสมบัติเป็นอันมากใน
เทวโลกนั้นไซร้, ขอพระองค์องค์ทรงประทัดในธรรมวาริ ๑๐
ประกายเหล่านี้, เมื่อแสดง (ธรรมถวาย) จึงได้กล่าว คาถานั้น
แสดงราชธรรมวิทยา ๑๐ ประการว่า
[๑๒๔] "มหาราชผู้บำรุง ขอพระองค์ทรง
ประพฤติธรรมในพระมารดาพระบิดา, ราชะ
ด้วยว่า พระองค์ทรงทรงประพฤติธรรมในโลก
นี้แล้ว จักเสด็จไปสู่อสวรรค์."