ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๔ – มังคลัตถีที่เป็นเปล เล่ม ๒ – หน้าที่ 191
ที่สูงวุฒิภูมิ อีกอย่างหนึ่ง พระพุทธเจ้าสาวัดใด ชื่อว่า
เกรม เพราะประกาศกรรมอันเกรม ดีรัศเพื่อประโยชน์อะไร ?
รัศเพื่อบูรณูพรรณ คือเพื่อถึงสุดนิพนธ์นาน (และ) เพื่อทำให้สุดทุกข์ คือเพื่อทำให้แจ้งซึ่งอมตนิพพาน อันว่าที่สุดแห่งทุกข์ใน
วัฏฎะ วานั้นแน่สูงสุด คือประกฤติสุดแห่งวัฏฎะทั้งปวงโดยส่วน
เดียวเท่านั้น"
[จำนวนผู้ได้มีอนุโมทครูสมภพเพราะฟังวาจาสถานัต]
[๒๒๒] น้อมมาในอรรคถา เอกนิบาตอันอุดมตรนาฬว่า
"พรหม ๑๕ โกฏิภูมิพระอัญญาโกณฑัญญเถร ฟังับจักกัปป
วัตตุสูตรแล้วฉันน้อมมาดุษฎ พระปิญญาวัดเคียเถระ ฟังอัตคลาขน-
สูตรในวันดิถี ๕ ตั้งอยู่ในพระอรหด. บูรณะ ๕๕ คณมีอชญุตาอุตตร
เป็นฉัน ฟังเทสานของพระสถาคตแล้ว ตั้งอยู่ในพระอรหัด. ภัทท-
วัตคิญฺมารถ ๓๐ คณ ฟังเทศนาของพระสถาคตในชูงอุ้งฟ้า ได้ตั้งอยู่
ในผลทั้ง ๓ เมืองตา ชูลิพันธ์หนึ่ง ฟังอัตคลิปริยายสูตรในอภิสิส-
ประเทศ ตั้งอยู่ในพระอรหต. พระมหมณและคุณบดี ๑๑ หุต (๑๑
หมื่น) มิพระเจ้าพิมพิสารเป็นประมุข ฟังเทสานของพระสถาคตใน
สวนดาลนุ่ม ตั้งอยู่ในพระโศกปิดผล. นหุตหนึ่ง (หึ่นหนึ่ง) ตั้ง
อยู่ในสรณะ สัตว์แปดหมื่นสีพัน ฯีมณ้ำอภุตในเวลาขอนบอนโมทนา
ด้วยศิริโรคุทธส ตร. ในสมาคมแห่งนายสมมนากรก็เหมือนกัน.