การศึกษาเรื่องอรรถของเสียงและการพูดในพระพุทธศาสนา มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 2 หน้า 165
หน้าที่ 165 / 356

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการศึกษาการใช้เสียงและวาจาในพระพุทธศาสนา โดยเน้นการเรียบเรียงคำพูดที่สร้างสรรค์ รวมถึงการอธิบายถึงวิบากกรรมที่เกิดจากการพูด ซึ่งเป็นหนึ่งในปัจจัยที่ส่งผลต่อการเกิดและการปฏิบัติของมนุษย์ในปัจจุบัน. นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงความสำคัญของการพูดที่ไม่ส่อเสเผ และผลกระทบของการสนทนาในชีวิตประจำวัน และความจำเป็นที่จะต้องมีสติในขณะพูดเพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดวิบากกรรมจากการใช้เสียง.

หัวข้อประเด็น

-การใช้เสียงในพระพุทธศาสนา
-วิบากกรรมจากการพูด
-ความสำคัญของถ้อยคำ
-ผลกระทบจากการพูด

ข้อความต้นฉบับในหน้า

การถอดข้อความจากภาพเป็นภาษาไทยมีดังนี้: ประโยค๔- มังคลิดที่จะเป็นปล เป็นปล - หน้า 165 ยังนรกให้เป็นไปพร้อม ยังด้านิคลิสวัสจริงใจเป็นไปพร้อม ยังเปรตวิสัยให้เป็นไปพร้อม; วิบากแห่งสุวาวที่เขาว่าว่าเป็นไปพร้อม ยอมยังกรกล่าวคำอัง่าเรื่องไม่จริงให้เป็นไปพร้อม แก่สัตว์ผู้เกิดเป็นมนุษย์ ภิกษุทั้งหลาย วาจาฯลอเสียงที่บุคคลส่อเสเฟ เจริญ ทำให้มากแล้ว ฯลฯ ยังเปรตวิสัยให้เป็นไปพร้อม วิบากแห่งวาจา ส่อเสียดที่มากกว่าจักทั้งปวง ย่อมยังการแตกจากมิตรให้เป็นไปฯ แก่สัตว์ผู้เกิดเป็นมนุษย์ ภิกษุทั้งหลาย การกล่าวเพื่ออัดที่บุคคลส่อเสเฟ เจริญ ทำให้มากแล้ว ย่อมยังเสียงที่ไม่นำ พอใจให้เป็นไปพร้อม แก่สัตว์ผู้เกิดเป็นมนุษย์ ภิกษุทั้งหลาย การกล่าวเพื่ออัดที่บุคคลส่อเสเฟ เจริญ ทำให้มากแล้ว ย่อมยังเสียงที่ไม่นำ พอใจให้เป็นไปพร้อม แก่สัตว์ผู้เกิดเป็นมนุษย์" [๒๒๓] อรรถาภัณฑ์สํพลสูตรน่าว่า "บรรดาบทเหล่านี้ กล่าวว่า สุทธิพลโล แล้วว่า เขาว่าว่าเป็นทงวาง. บทว่า อุดมะ- ภูญาณสัตว์จตุโก ความว่า มุสาวาท ย่อมยังการกล่าวดูด อันไม่เป็นจริงให้เป็นไปพร้อม คืออรรถที่ใดผู้หนึ่งทำแล้ว ย่อมตกไปเบื้องบนของผู้ันเอง. บทว่า มิตตะกปลวดูกติโน ความว่า ย่อมยังการแตกจากมิตรทั้งหลายให้เป็นไปพร้อม คือทำได้ ๆ. ให้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More