มั่งคั่งด้วยการไม่เบียดเบียน : หน้า 350/356

ปะโยค ๕๒ - มั่งคลาดที่ปี่นเป็นปลา เล่ม ๒ - หน้า ๓๕๐ [๔๕๔] เรื่องอื่น (นอก) จากนั้น จักแจ้งในนาว ขนทิต. ด้วยเหตูนนั่น พระผู้พระภาค จึงตรัสว่า "ก็ผู้ใด เมื่อทำกิจแหง่มรุษ ไม่สำคัญหนา และร้อนยิ่งไปกว่าชัย ผู้ manner ย่อมไม่เสื่อม ไปจากสุข." อรรถกถา ศิลาจุฬา สูตรว่า "บรรดาบทเหล่านั้น กว่า ติดม ภิโย ความว่า ให้ยามแก่ข้า." มูก่อนพวกสูตรว่า "บทategor ว่า ติดน ภิโย น มูฏติ ความว่า ดูหมื่นอยู่จุดข้า ครองบ้างเสีย เป็นไปอยู่." อรรถกถา ศิลาจุฬา สูตรว่า "บทกาถาว่า โส สุข น วิทยาติ ความว่า บุรุษนั้น ย่อมไม่จะสุข คือพรั่งพร้อมด้วยตนเอง." [๔๕๕] เพราะฉะนั้น ผู้จึงครองเรือน อย่ากระนั้นก็หนาเป็นต้น แล้วพึงสั่งสมโภคทรัพย์ให้โดยลำดับ. ด้วยว่า เมื่อบุคคลทำอย่างนั้น โภคะอ่อนมีมาก ด้วยเหตุนัน พระผู้พระภาค จึงตรัสว่า "เมื่อบุคคลรวบรวมโภคทรัพย์ทั้งหลาย เพิ่ม นี้จึงอุตุนลืมผึ้ง โภคทรัพย์ทั้งหลายของเขา ย่อมถึงความพอพูน จุดจอมปลวก อันปลวก ทั้งหลายก่อนเพิ่มขึ้นอยู่." อรรถกถาม ศิลาจุฬา สูตรนั้นว่า "บรรดาบทเหล่านี้ บทว่า สำหรับ- มานส สูง ความว่า ผู้ไม่เบียดเบียนตนเอง ทั้งผู้อื่น รวมรวม ๑-๒. ส. วิ. ๑/๑๔๕. ๓. ส. วิ. ๑/๑๔๙.