มั่งคั่งทีป - มารคานางวิทาขา : หน้า 356/356

ประโยค ๕ - มั่งคั่งทีปอยู่ในเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ ๓๕๖ ชื่อสมบเวี เป็นมารคานางวิทาขา ชนเหล่านั้นทั้งหมด พิจารณาจากบุญของตนอยู่ บุญทั้งปวงนั้น สำเร็จตามที่ได้ปรารถนาไว้แล้ว เรื่องอมนาคเศรษฐี มาในอรรถกถาแห่งกว่าว่า สุทัสสา วงษ์บุญเหลือเป็นต้น ใน มรรควรรจรรบิท [๔๑๑] กัลยกรรมที่บุคคลประกอบแล้วโดยชอบ เป็นเหตุุนประโยชน์มาให้ในโลกทั้ง ๔ แก่นิหามนี่ ด้วยประกอบนี้ ในกรรมบรรดากัลยกรรมนี้ ก็นี้นี้ ถึงงานเหล่านี้ ชื่อว่า เป็นมงคล เพราะนำประโยชน์มาให้ในโลกทั้ง ๒ ส่วนในอรรถกถา ท่านกล่าวคำเพียงนี้เท่านั้นว่า "งานงานเหล่านั้น ซึ่งบุคคลประกอบได้อย่างนี้ ก็พระคาถา บุตรและภรรยา หรือกรรมกรเป็นผูค้าด พระผู้พอพระภาคตรัสว่า เป็นมงคล เพราะเป็นเหตุแห่งการได้ความเจริญแห่งทรัพย์ และบำเพ็ญอิริยา ในกุศลธรรม เทียว" ก็ความที่งานเหล่านี้เป็นเหตุแห่งการได้ประโยชน์ในปรโลก มีอยู่แท้ มงคล ๔ ประการ คือ การบำรุงมารดาบิดา การสงเคราะห์บุตรและภริยา การงานไม่ชูด พระผู้พระภาค ตรัสด้วยอาการนี้ ด้วยประกอบนี้ แม้คำเป็นคำนี้ก็ชื่อว่า ปุราวัตรแ พรรธนาความแห่งคำที่ ๔ จบ ๑. ชุมปโภคก ภาค ๘/๓๓๖