ความหมายของมงคลในพระพุทธศาสนา : หน้า 189/356

ประโยค ๔ - มังคลค์ที่นี่นั้น - หน้า 189 กีดิ วิธีที่ดี ย่อมควร, เสียงไม่ควร, ความนี้แม้ในอรรถกถา อัฐูลาสิณี ท่านก็ดากกล่าวไว้แล้ว เพราะฉะนั้น พระผู้มีพระภาค จึงตราสาวาสติกไว้โดยความเป็นมงคลแผนกหนึ่ง. แต่คำใด่าน กล่าวไว้ในอรรถกถาว่า "ก็เพราะว่าจากสุกฏิ่นัน้น นิ้นเข้าในวินัย นั่นเอง; ฉะนั้น พระผู้มีพระภาคจึงไม่ทรงสงเคราะห์ว่าจากสุกฏิ่นัน ด้วยวินัยศพท์ พึงสงเคราะห์แต่วันเวย์ (อย่างเดียว) ดังนี้, บรรดาคำ ทั้ง ๒ นั่น ในคำว่า นับเข้าในวินัย พึงค้นหาเหตุ พระอรรถกถารยย์แสดงความว่าจากสุกฏิ่นั้น เป็นของที่ พระผู้มีพระภาคพึงตรัสไว้โดยความเป็นมงคลแผนกหนึ่ง ด้วยคำนี้ว่า เอ็ด อสุกฏิณีดูจว. ลองบว่า วินโย สงเคราะห์โภ ความว่า ควรสงเคราะห์วินัย ๒ อย่างตามที่กล่าวมาแล้วนั่นเอง ด้วยวินัยศพท์, ไม่ควรสงเคราะห์ว่าจากสุกฏิ่นติ พึงเห็นสันนิษฐานว่า "พระอรรถ- กถาอธิบายย่อมแสดงแม้ว่าความที่ว่าจากสุกฏิ่นัน ไม่บังเข้าในวินัยด้วย ลองบทนี้ ดังนี้. ส่วนในอรรถกถา* ท่านกล่าวคำเพียงเท่านี้นั่นว่า "แม้วาว่า ลูกก็ดีนี้" พึงทราบว่าเป็นมงคล เพราะนำมาซึ่งประโยชน์สูงในโลก ทั้ง ๒." ถายในนี้ที่ ๑ จบ. ๑-๗. ปรมัติโกติกา ทุพากบูรณ์ฉบับ ๒๔๙. ๒. ไม่นับเข้าในวินัย ?