การอธิษฐานและสมบัติในเทวโลก : หน้า 185/356

ประโยค④- มังคลัตถที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 185 ไว้แล้วในอธิษฐานแห่งการเสพบันทิตนแ ละ เรื่องมหาสุดสมบัตินิ ก็พิสูจน์ดูในสีติบินดาว [เรื่องสติผู้ทรงอำนาจ] ดังได้กล่าวมา ในกาลก่อน สติคนหนึ่งไม่ได้ให้ทุกน ไม่ทำ การบูชา ไม่ดับธรรมเลย รักษาเพียงคำสั่งอย่างเดียว ทำกาลแล้ว ไปบังเกิดในเทวโลก ท่านพระมหาโมคคัลลานะ จาริกไปในเทวโลก ยืนอยู่ใกล้ ประดูกิมานของเทพกิจนั้น ถามนางผูมาสัตกนดว่า "สมบัติของ เธอมาก, เธอทำกุศลอะไร จึงได้สมบัตินี้ ?" นางละอายใจ เพราะ สมบัตินันได้ด้วยอธิษฐานเล็กน้อย แม้ไม่ปรารถนาจะบอก ถูก พระเถระถามย้ำเข้า ไม่อาจจะบอกได้ จึงเรียนว่า "ดินัน รายเพียงคำสั่ง..." พระเถรสับดับนั้นแล้ว มาตวยบังพระศาสดาในพระ เชตวันแล้ว ทูลถามว่า "พระเจ้าขา บุคคลอาจได้พยามสมบัติด้วย คุณเพียงพูดแต่คำสับติได้หรือ ?" พระศาสด ตรัสว่า "โมคลัตถนะ เหตุในเธอจึงถามเรา เล่า ? ความอันนี้เทพพยาบบอกแก่เธอแล้วไม่ให้หรือ ?" ดังนี้แล้ว จึง ตรัสว่า "สัตว์ทั้งหลายแม้กล่าวแต่เพียงคำสับติ ย่อมไปเทวโลกได้ เหมือนกัน." ๑. ข. ชา. ๒/๑๓๐ ตกุฏกะทา. ๒/๑๙๒