กรรมและผลของการทำบุญในพระพุทธศาสนา : หน้า 82/356

ประโยคที่๕- มังคลัตถิ์๗๐ มิเนิซิปล ถ้ๅ เป็นแปลง๖๙ ๙- หน้า ๘๒ ชื่อว๐กัปิยโภๅน่จะเกิดขึ้นเพราะอเนสมา อันพระพุทธเจ้าทรงตื่นเต้น." [๒๖] ส่วนกรรมของภิกษุผู้นิเป็นทุกข์ของกุษสัด์ พิห ทราบโดยพิสดาร ในอรรถกถากลุูกกสาขา น่าจะวังเปๅน มังคลัตถิ์นี้ ดังนี้: ภิญญูก็ดี๋ดี๋ บอกดี๋ดี๋ ซึ่งสานของคน ๕ จำพวกเหล่านี้ คือ สหธรรม ๕ ปัดทุบศาล ๑ ไว้วงรอบของตน ๑ มารดาบิด ๒ ควรอยู่ ส่วนของคนเหล่านี้เป็นสาสน์ที่เป็นไปปิยะเท่านั้น จึงควร.? เพราะเนะนั้น ภิกษุไม่ควรทำงานร่กงก้อนในสาสน์เช่นนี้ว่า ”ท่าน ทั้งหลาย จงถ่ายทอดพระบรม พระปฏิมา ต้นโพธิ์ พระสังฆะ” ดังนี้ดี๋ดี๋ "ท่านทั้งหลาย จงทำการบูชาด้วย ของหอมและดอกไม้ที่พระเจี้ย" ดังนี้ดี๋ดี๋ “ท่านทั้งหลายงนทำการบูชาด้วยของหอมและดอกไม้ที่พระเจี้ย" ดังนี้ดี๋ดี๋ "ท่านทั้งหลายงนทำการบูชาด้วย ของหอมและดอกไม้ที่พระเจี้ย" ดังนี้ดี๋ดี๋ ภิญญูก็ดี๋ดี๋ เพราะสาสน์เหล่านี้ เป็นสาสน์ที่เป็นกับปิยะ ไม่เกี่ยวข้อง ด้วยกิจกรรม.【ภิญญูก็ดี๋ดี๋ รับสาสน์อื่นจากสาสน์ที่เป็นกับปิยะของ คนเหล่านี้ เดินไป ภิกษุ นี่เป็นทุกข์ทุก ๆ ก้าว. ภิกษุนั้นมัง บริโภโภชนะที่อาศัยกรรมศรรม ก็เป็นทุกขทุก ๆ คำกลิ่น. แท้จริง ปัจจัยที่เกิดขึ้นเพราะกุศลกกรรม ย่อมไม่ควรแก่สหธรรมิก ทั้ง ๕ ย่อมเป็นเช่นกับปัจจัยที่เกิดขึ้น เพราะอวดอุตรินิสสธรรม อันไม่จริง และแกลเปลี่ยนด้วยอิทธิ ฯ. ก็ภิญญูดี บริโภปัญัจี่