เรื่องสักกฑุภิญญา : หน้า 40/356

นายนต์ ให้ตกลงแทบเท่า." ภิญญาหมู่ กล่าววา "ท่านจักไม่อาจ." เธอพูดว่า "ถ้อยคำนี้ท่านจงอยูดู" แล้วดังครวญ ๓ เหลี่ยมก่อนหนึ่งไปข้างหลังหงส์วนั้น ๆ ก่อนครวดได้ทเสียงดัง "หรูง ๆ." หงส์เหลียวมาดูแล้ว. ทันใดนั้นเอง เธอคิดครวญววดลุ่มก่อนหนึ่งตรงนายนต์อีกข้างหนึ่งของหงส์ที่เหลียวมาด้วนั่น. ก่อนครวดทะลุยื่นดาแม่อีกข้างหนึ่งไปแล้ว หงส์ร้องเสียงลั่น ตกลงแทบเท้านั่นเอง. พวกภิญญาทราบความนั้น จึงกลัวแต่พระศาสดา. พระศาสดามาจันฤกษ์นกิษย์นั้นโดยอเนกปรียแล. เรื่องภิญญาผู้มาในอรรถกถาสติดชาดก. [เรื่องสักกฑุภิญญา] [๑๔๓] บุรุษคนหนึ่งเรียนศิลปะนี้ ในสำนักงานของบุรุษเปลื้องนั้นนั้นแห ครั้งนั้น บุรุษเปลื้องสั่งว่ามา "พ่อ ท่านเมื่อจะทดลองศิลปะจงตรวจดูใคร ๆ ที่มหามาถคิได้ ซึ่งเมื่อประหารแล้ว ไม่มีปรับสินใหม่ เพราะเมื่อผ่านมโถ จะถูกปรับสินไหม ๑๐๐ เมื่อผ่านอะถูกปรับสินไหม ๑๐๐..." เขาท่อครวญไว้ในพก ตรวจคนเช่นนั้นอยู่ วันหนึ่งเห็นพระปิจกพุทบูชา นามว่าสุนตะ กำลังเข้าไปสู่พระนครเพื่อบิณฑบาต สำคัญว่า "ท่านผู้นี้ ไม่มิมาราบิดา" จึงคิดครวญหมายช่องข้างขาวของท่าน. ก่อนครวดเข้าไปแล้ว ทะลออกทางหน้าขซ. ท่านเกิดคุณขวนนาไม่อาจเกี่ยวไปบิณฑบาตได้