ทฤษฎีห้ามกรรมและวิบากในพระพุทธศาสนา : หน้า 127/356

ทฤษฎีห้ามวิบาก, อภิริยาวิถีห้ามกรรม, อหฤทิทธิห้ามทั้ง 2 ดังนี้เป็นต้น." [๒๕๔] อรรถกถาสัมมุมผลสูตรว่า 'ในอัณฑิก ๑ คนนัน เจ้าทิฏฐิรูปะกล่าวว่า เมื่อบุคคลทำอยู่ บาปไม่ชื่อว่าอันบุคคล ทำ' ดังนี้ ชื่อว่า ย่อมห้ามกรรม. เจ้าทิฏฐิชะละกล่าวว่า 'สัตว์ ทั้งหลาย เบิกหน้ามาแต่ตายเพราะกายแตก ย่อมขาดศูนย์' ดังนี้ ชื่อว่า ห้ามวิบาก. เจ้าทิฏฐิยกกล่าวว่า 'สัตว์ทั้งหลาย ไม่มีเหตุ ไม่มีปัจจัย เศร้าหมองเอง ผ่องใสเอง ดังนี้ ชื่อว่า ห้ามทั้ง ๒ อย่าง ในกรรมและวิบาก ทั้ง ๒ นั้น เจ้าทิฏฐิริโมละ แม้ห้ามแต่กรรมก็เป็น อนึ่งว่า ห้ามถึงวิบาก. เจ้าทิฏฐิชะละแม้แม้ว่าก็เป็นอันชื่อว่า ห้ามถึงกรรม. โดยความ เจ้าทิฏฐิหล่านั้นแม้ทุกคน เหตุห้ามกรรมและวิบากทั้ง ๒ ซึ่งชื่อว่า อหุทิฏฐิระ อธิวาทะ และนัดดิก- วาทะ ด้วยประการะนี้." [๒๐๙] ก็อทธารมปผลสูตรนั้นว่า "เจ้าทิฏฐิริโมละชื่อว่า ห้ามกรรม เพราะเป็นผู้มีวาทว่า 'ไม่เป็นอันทำ' เจ้าทิฏฐิชะละชื่อว่า ห้ามวิบาก เพราะปฏิสังการเกิดขึ้นต่อไปหมดในครูปรกะ. เจ้าทิฏฐิ มักผลชื่อว่า ห้ามกรรมและวิบากแม้ทั้ง ๒ เพราะแม้ผลอันเจ้าทิฏฐิผู้ ห้ามเหตุโดยประกายทั้งปวงนั้นเอง ห้ามเสียแล้ว. อีกอย่างหนึ่งบทว่า อุยย แปลว่า ทั้ง ๒ คื อซึ่งกรรมและวิบาก, จริงอยู่ เจ้าทิฏฐิ