ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๕-มงคลคติที่เป็นเปล่า เล่ม ๒- หน้า ๒๘๘
สองบทว่า ทิว ปฎิตา คำว่า บรรลุพิษ กล่าวคือเทวโลก
และพรหมโลก คือเป็นผู้ได้อํานันเป็นพิษในเทวโลกและพรหมโลก
นั้น
บทความว่า ม า ช มู ล ราช ปามิโต คำว่า "ม ห า ร า ช
เพราะฉะนั้น พระองค์จึงจะทรงสละพระชนม์ ถืออาทรงประมาท
ธรรม."
พระราชาทรงดับมันนั้นแล้ว มีพระราชฤทธยันติ ทรงรับ
คิด ๕ ทรงไว้พระโล่สัตว์ เสด็จไปยังพระนครของพระองค์ ทรง
ทำบุญมีนานเป็นต้น และทรงรักษาคิด ๕ ทรงครองราชสมบัติโดย
ธรรม ในกาลที่สุดแห่งพระชนมายุ ได้เสด็จเข้าสวรรค์.
ฝ่ายพระโพธิสตั ว์ ยังตามและอธิษฐานให้บังเกิดแล้ว เข้าถึง
พรหมโลกพร้อมกับมรรคบดี.
เรื่องสุวรรณสามบาศ จบ.
[เรื่องคนตายกะชื่อสุภาพ]
[๒๖] ในอดีต ในกรุงพาราณสี พระโพธิสตั ว์เป็นคนตก
ยากชื่อ สุว ตะ ทำการจ้างเลี้ยงมรรคบาศ เมื่อดับก็แก้กรรมแล้ว
เลี้ยงมรรคา
ในกาลนั้น พระเจ้าจุงเทพพาราณสี ทรงพอพระราชหฤทัยใน
การเล่าเนื้อ วันหนึ่ง เสด็จเข้าไปป่าแล้ว ทรงบัญชาว่า "เนื้อหนี
ไปทางที่ผู้ใดอยู่ สันนิษฐานอีผู้นั่น"