มงคลคติและเรื่องสุวรรณสามบาศ มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 2 หน้า 228
หน้าที่ 228 / 356

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับมงคลคติในพระพุทธศาสนาซึ่งกล่าวถึงการบรรลุของผู้มีบุญในเทวโลกและพรหมโลก โดยมีพระราชาที่ทรงปฏิบัติตามธรรมนำไปสู่อภินิหาร การเสด็จเข้าสวรรค์ และเรื่องราวของสุวณสาตที่ทำงานเลี้ยงมรรคบาศเมื่อเขาเสียชีวิต. นอกจากนี้ยังกล่าวถึงพระเจ้าจุงเทพพาราณสีที่ทรงสืบสานการเล่าเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเชื้อสายและปรัชญาในสังคม.

หัวข้อประเด็น

-มงคลคติ
-พระโพธิสัตว์
-สุวรรณสามบาศ
-พระราชา
-ธรรมในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๕-มงคลคติที่เป็นเปล่า เล่ม ๒- หน้า ๒๘๘ สองบทว่า ทิว ปฎิตา คำว่า บรรลุพิษ กล่าวคือเทวโลก และพรหมโลก คือเป็นผู้ได้อํานันเป็นพิษในเทวโลกและพรหมโลก นั้น บทความว่า ม า ช มู ล ราช ปามิโต คำว่า "ม ห า ร า ช เพราะฉะนั้น พระองค์จึงจะทรงสละพระชนม์ ถืออาทรงประมาท ธรรม." พระราชาทรงดับมันนั้นแล้ว มีพระราชฤทธยันติ ทรงรับ คิด ๕ ทรงไว้พระโล่สัตว์ เสด็จไปยังพระนครของพระองค์ ทรง ทำบุญมีนานเป็นต้น และทรงรักษาคิด ๕ ทรงครองราชสมบัติโดย ธรรม ในกาลที่สุดแห่งพระชนมายุ ได้เสด็จเข้าสวรรค์. ฝ่ายพระโพธิสตั ว์ ยังตามและอธิษฐานให้บังเกิดแล้ว เข้าถึง พรหมโลกพร้อมกับมรรคบดี. เรื่องสุวรรณสามบาศ จบ. [เรื่องคนตายกะชื่อสุภาพ] [๒๖] ในอดีต ในกรุงพาราณสี พระโพธิสตั ว์เป็นคนตก ยากชื่อ สุว ตะ ทำการจ้างเลี้ยงมรรคบาศ เมื่อดับก็แก้กรรมแล้ว เลี้ยงมรรคา ในกาลนั้น พระเจ้าจุงเทพพาราณสี ทรงพอพระราชหฤทัยใน การเล่าเนื้อ วันหนึ่ง เสด็จเข้าไปป่าแล้ว ทรงบัญชาว่า "เนื้อหนี ไปทางที่ผู้ใดอยู่ สันนิษฐานอีผู้นั่น"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More