การทำบุญและการช่วยสัตว์ : หน้า 296/356

Here is the extracted text from the image: ประโยค๙ - มังคัลลิตที่มีเนื้อเพลง - หน้าที่ 296 รู้ชัดแล้วคือรู้ดีแล้ว; สัตว์เหล่านั้น จงมีส่วนเสวยผลบุญที่ท่านเข้าให้แล้วเกิด. สองบทว่า เผย อ ต อ ดู ก ความว่า ส่วนธรรมสัตว์เหล่านั้น สัตว์เหล่าใด ไม่รับบุญที่ข้าพเจ้าทำแล้วนั้น. บทว่า นิวนาย์ ความว่า ขอตายพาพึ่งไป (ประกาศ) ให้สัตวทั้งหมดหรือพึงบอกแก่สัตว์เหล่านั้น 'คนโนะทำบุญ ชื่อนี้แล้ว ได้ให้ส่วนบุญแก่พวกท่าน!' บทกล่าวว่า ชีวิตฉัตรเหตุถูกา ความว่า สัตว์เหล่านั้นทั้งหมด ในโลก ดำรงอยู่ได้เพราะอาหาร คืออาหารเป็นอยู่. บทว่า สุพเทพ ได้แก่ สัตว์เหล่านั้นทั้งหมด. บอกว่า เจตสา ความว่า งงได้โถนุ่งที่ชอบใจ ตามความคิดหรือความบุญฤทธิของ ข้าพเจ้า." [ประโยชน์แห่งการถือภิรทรัพย์] (260) พระผู้มีพระภาค คร สถานที่บุคคลพึงให้ท่าพระทักษิ- ใบอนุญาตเพื่อประโยชน์แบ่งราษฎิทำกาลไรในสึกษาสูตรด้วย ประการนี้, หาได้ด้วยสามารถภารกิจธรรมเพื่อมาราคบิด เหล่านั้นไม่, แม้บาศด้วยสามารถภารกิจธรรมก็จริง, ถึงอย่างนั้น บุคคลจะทำแม่ภารกิจธรรมเพื่อมาราคบิดผู้ทำกาลแล้ว ก็วร. ด้วยเหตุนั้น พระผู้มีพระภาค เมื่อจะอุทธรณ์โอโนามาณินทิก-เศรษฐี จิ่งรัส (คาถาเหล่านั้น) ไว้ในอาทิตย์สูตร ในปัญจกนิบาต ๑. อง. ปวดฏก. ๒๒/๒๔๙