มังคลิตีที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้า 149 : หน้า 149/356

ประโยค ๑๙ : มังคลิตีที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้า 149 แม่บุคคลผูมาทาน รับเอาหมวด ๔ เหลี่ยงวิถีธรรมอันเป็นกุศล มี มูลวาวา เวรมณี เป็นต้น ค้อมาวางท้องหลายมีกายวารเป็นต้น ตามนี้ที่พระอรรถถาวายว่าไว้แล้วนั้นแนะ ก็มีน้อยนี้เหมือน กัน การยวรรวมและวิถีธรรมอันเป็นกุศล ย่อมตั้งขึ้นในใครวารด้วย ประกฉะนี้ ส่วนกุศลธรรมมีอธิษฐานเป็นต้น ซึ่งทรงคตด้วยจิต เหล่านั้น ย่อมเป็นไปในฝั่งฝ่ายแห่งเจตนาบ้าง เป็นอัพพาหริกบ้าง [๒๓] ในฤทธิ์มังสังดี้ ท่านกล่าวว่า "เจตนาอันเป็น ขิคติออกกุศลธรรมมีปาณาติบาตเป็นต้น ซึ่งพิเศษจากวิธีจาก ปาณาติบาตเป็นต้นเป็นอา ห เพราะบ่ล่าวว่า "ภูมุทธ์หลาย กาย- สัญเจนดนา ๓ อย่าง เป็นกายกรรมฝ่ายกุศล ดังนี้เป็นต้น เหตุนี้ พระอรรถถาวรจึงกล่าวว่า "เป็นไปในฝั่งฝ่ายแห่งเจตนาบ้าง ดั่งนี้ หาได้กล่าวว่า เป็นไปในฝั่งฝ่ายแห่งวิริสิต ไม่." [๒๔] นับอ่อนในอรรถถากอธิษฐานิ พร้อมทั้งภิญญาและ อนุภิญญา ว่า "กิเมื่อบุคคลมีอธิษฐานด้วยกุศลธรรมอันเป็นต้น ยังดังคอาให้ไหวแล้วทำอธิษฐานจากกามพระเดธู บูชาอ้อมของ หวงค้อนาไหวแล้วทำอธิษฐานจากกามพระเดธู บูชาของ หอมและระเบียบเป็นต้น และให้พระเดธูเป็นอ้อม กรรมเป็น มิโนกรรม ส่วนวารเป็นกายาวาร เมื่บุคคลมีอธิษฐานด้วย อนิภวา ย่อคีกอาจให้ำ่าไม่พ้นเลี้ยง ไวหนหนอ วดุตู เครื่องอุปกรณ์แก่ทรัพย์เครื่องไม้ล้มใจของผู้อื่น อย่างพึงมาเป็นของ ๆ เราเลย ดังนี้ มีดินสาธรคัดของพยาบาท กล่าวอย่า "ขอสัตว์ ทั้งปวงจงอย่าเป็นโร คำเบียดเบียนกัน อย่างมีทุกข์ มีสูรยาตนเดิย"