พระโพธิสัตว์และการให้ธรรม : หน้า 239/356

ประโยค๕ - มังคลัตถทีปิเล มูล เอาเล - หน้า 239 (โพธิสัตว์) ก็แสดงธรรม (ถวาย) โดยย่าวา "ทยา ปราลิโว โหติ" เป็นต้น อันพระราชทานอันปิปลอยแล้ว ได้ไปยังสำนักงานของ มารดาบิด. พระราชา รับสั่งให้นำสมบูรณ์สิ้นสูญของทั้งหลายแก่ เจ้าของทุก ๆ คนแล้ว. เรื่องแรง มายในทุกบิณฑ. [เรื่องพระยานกแขกเต้า] [๒๒๒] ในอดีตกาล ในด้านทิฐิบุพพาและทิฐุตรา แต่กรุงราช คฤห์ ไม้บ้านพราหมณ์นี้ชื่อสำเนียง, ในด้านทิฐิบุพพาและทิฐุตรา แต่สำเนียงคามัน เป็นนานแค่วันครู่, ในด้านทิฐิบุพาและทิฐิ อดร เด่นนะแควันครู่เป็นป่าใหญ่โต ใกล้สาบบรรพตุลกหนึ่ง นกแกทุกตัวเป็นอันมาก อยู่ในป่าไม้วันนั้น. ครั้งนั้น พระโพธิสัตว์ เป็นพระยานกแขกเต้า มีสีระประมาณเท่าคอเกวีบ รับอาหารมาจากป่ามีพาณิ เลี้ยงมารดาบิด. ทีนี้พรามณ์คนหนึ่งชื่อ โกลิยโคตร เป็นชาวสำเนียงคาม ให้หวานข้าวสุกในนา ประมาณพันธุ์ ตั้งคนร่อนนาไปคนหนึ่ง. พระยานกแขกเต้า พร้อมด้วยบริวาร ลงในนั่น. คนร่อนนาใไม่สามารถจะห้ามนกแขกเต้าที่ลงในที่นั้น ๆ ได้. ฝูงนกแขกเต้า นั้นกินตามต้องการแล้ว ก็บินไปแตะปากเปล่า ๆ ส่วนพระยานกแขกเต้า ทำรวงข้าวสกีเป็นอันมากรวมกันเข้าแล้ว เอาปากจาบิน. ๑. ขุ. ชา. ๒๒/๒๐. ตถุกถก. ๒/๒๕. ๒. แปลตามมัยัเด็พระสังฆราชเจ้า วัดราชบพิธ.