ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๑- มิ่งคลัตที่มิ้นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 260
[๑๓๔] การบำรุงมารดาบิดาด้วยฐานะ ๕
[๑๓๔] การบำรุงมารดาบิดาโดยกล่าวแล้ว พระผูมพระภาคตรัสว่า "เป็นมงคล" เพราะนำมา ซึ่งอิทธิพลทั้งหลายมีความ สรรเสริญเป็นต้นในโลกนี้ ด้วยประการนี้แล อีกนัยหนึ่ง การบำรุง ๕ อย่าง ด้วยสามารถการเลี้ยง การช่วย ทำกิจ คำวงศ์ศักดิ์ุ คำพูดสมควรซึ่งความเป็นผู้รับทรัพย์มรดก และตามเพิ่มให้ซึ่งทักษิณา กล่าวว่า การบำรุง ด้วยเหตุนัน พระผูม พระภาค เมื่อจะแสดงธรรมแก่กุศลดุษฎ์ สิคลาละ จึง ตรัสว่า "กุณฑดิฏฐุร ทัตังอังหน้าคือ มารดาบิดา อนุญาตพึงบำรุง ด้วยฐานะ ๕ คือ เรือนท่านเลี้ยงแล้วก็เลี้ยงท่าน ๑ จักทำกิจของ ท่าน ๑ จักคำวงศ์ศักดิ์ ๑ จักปฏิบัติซึ่งความเป็นผู้รับทรัพย์มรดก ๓ คืออย่าวางนั่ง เมื่อท่านถึงแก่กรรมลงแล้ว จักตามเพิ่มให้ซึ่ง ทักษิณา ๑ " กุณฑดิฏฐุร ทัตังอังหน้าคือมารดาบิดา อนุญาตพึง บำรุงด้วยฐานะ ๕ เหล่านี้แล."
[๑๓๕] บรรดามหากัลมั่น ในบทนี้ว่า “สนทน พิงทราบวินิจฉัย ดังนี้: ผลอันตั้งอยู่ในบทนั้นเพราะความที่ผลมันเป็นไปเนื่อง ด้วยการณนั้น เหตุนี้ การณนั้น ชื่อว่า ฐานะ (เป็นที่ตั้ง) คือ เหตุ; ด้วยเหตุนี้ ในอรรถกถา ท่านจึงกล่าวว่า การณิฌิ. ความ ที่มารดาบิดาเป็นทิศมิ่งเมืองหน้า becausebn. คำของพระปรัชญา มาตาบิดาเหล่านี้ว่า ทิศมิ่งหน้า เพราะเป็นผู้ง