มังคลัตถทีนี้เป็นเปล เล่ม ๒ หน้า 254 : หน้า 254/356

ประโยค๑ - มังคลัตถทีนี้เป็นเปล เล่ม ๒ หน้า 254 ไม่มีเลย นักรบเหล่านี้ มีลูกศรสิ้นแลว ก็หมดอุตสาหะ ได้ยิน นั่นทนาภู พระองค์เข้าใกล้ว่า "พระองค์อย่าทรงกลัว ราห- สมบัติของพระองค์ก็กลายเป็นของพระองค์อย่างเดิม แต่พระองค์ จงอยู่ในอำนาจของพระเจ้านนุชอย่างเดีย'" ฝ่ายพระเจ้าเนชนั้นทรงรับแล้ว แ วกล้อมพระเจ้ากรุงพาราณสี ได้ส่งไปถึงแคว้นแล้ว โดยนั้นสิ่ง เวลา ๑ ปี ๓ เดือนและ ๓ วัน นั่นทาบดังนี้ ขีดเอาราชสมบัติในชมพูทวีปทั้งสิ้น ถวายแด่พระเจ้า มินะฯ ได้ทำพระเจ้าเนชนั้นให้เป็นหัวหน้าแห่งพระราชา๑๐๐ แล้ว พ พระราชาล่านั้นทั้งหมดมาสู่สำนักของคามผูที่ให้คามผู้นั้น อดโทษแล้ว ขอการี้งมารดาบิด แม้พระโพธิสัตว์ มีถิ่นดีแล้ว พูดว่า "บัดนี้ พี่อทโทษแกล่- เธอ เธอจำได้เพื่อปรนบัติคนหนึ่งในมารดาบิด (ทั้ง๒) ลำดับ นั้น มาราดา กล่าวแก่พระโพธิสัตว์นั้นว่า "พ่อโสณบัณฑิต น้อง ของพ่อจากไปนาน, น้องของพ่อซึ่งบรรจงบูชามา, พ่อบูชามิรจิดา" พระโพธิสัตว์ รับคำมาว่าแล้ว พูดว่า "นั่นนะ ส่วน อันเจริญที่สุดเธอได้แล้ว, เธอจึงเป็นผู้ไม่ประมาท ปรนบัต (มารดา)" ดังนี้แล้ว เมื่อจะประกาศคุณของมารดา ได้กล่าวคาถา ๒ คาถา ใน โสรณะนันทกาถว่า