การทำบุญและการแบ่งปันผลบุญ มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 2 หน้า 294
หน้าที่ 294 / 356

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการทำบุญและการแบ่งปันผลบุญตามแนวคำสอนของพระพุทธศาสนา โดยยกตัวอย่างพระเจ้าจักรพรรดิ ติโลกวาช ซึ่งมีวิธีการแบ่งปันบุญให้แก่สัตว์ทั้งหลาย การกระทำเพื่อนำไปสู่อานิสงส์ที่เกิดจากการทำดี โดยในครั้งนี้ เน้นถึงพลังของบุญที่สามารถส่งต่อได้ให้แก่ผู้ที่ไม่มีความรู้ และการจัดการกับสัตว์ที่มีสัญญาและไม่มีสัญญา.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการทำบุญ
-การแบ่งปันผลบุญ
-ตัวอย่างจากพระเจ้าจักรพรรดิ
-ผลบุญของการทำบุญ
-การสร้างกุศลกรรมในชีวิตประจำวัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ปติทานเอง และจะยังบุญกิริยอันชื่อว่า ปติทานโมทนา ให้เกิดแก่ชนเหล่าอื่น พึงทำทานอุทกรีปฉะหลายโดยแท้ อีกอย่างหนึ่ง ทำบุญอย่างใดอย่างหนึ่งตามปกติของตนแล้ว พึงทำส่วนบุญแก่ชนเหล่าอื่นเหมือนพระเจ้าจักรพรรดิพระนามว่า ติโลกวาช ผูเป็นพระโพธิสัตว์. ดังได้สืบมา พระเจ้าจักรพรรดิ์โลกวิชเชธั้น เมือจะทรงโยชนทั้งหลายให้ถือเอามบุญสมบัติอันพระองค์ทรงทำแล้ว จึงได้ตรัส ๔ คาถาในพุทธบทว่า [๒๕๕] "กุศลกรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นกิริยา อันจะพึงทำทางกาย วาจา และใจ อันเป็นเหตุ ให้ถึงที่สุดในเทพจักร ฝ่ายเจ้าทำแล้ว สัตว์เหล่าใด มีสัญญา มีอยู่ และสัตว์เหล่าใด ไม่มีสัญญา มีอยู่ ขอสัตว์เหล่านั้น ทั่งหมด จงเป็นผู้มีส่วนเสวยผลบุญที่ข้าพเจ้า ทำแล้วด้วยดี. บุญที่ข้าพเจ้า ทำแล้วนั้น อันสัตว์เหล่าใดชัดแล้ว ขอสัตว์เหล่านั้น จงเป็นผู้มีส่วน เสวยผลบุญที่ข้าพเจ้าให้แล้ว ส่วนบรรดาสัตว์เหล่า นั้น สัตว์เหล่าใดไม่รู้, ขอทวยเทพดาว พึงไปประกาศแก่สัตว์เหล่านั้น.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More