ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๕ - มังคลัทธิที่เป็นเปล เล่ม ๒ หน้า 207
เป็นผู้อุปถัมภ์จะพึงทำตอบแทน โดยความเป็นประธาน."
นัยอันมาในอรรถกถามาตาอุดคุณสูตรนั้นว่า "บทว่า อเสนา
ความว่า บุตรพึงบิดาไว้จนจะออมบ้างหนึงคือบ้างซ้าย แล้ว
ประคับประคอง.
บทว่า วสุสุตถฤๅโย ความว่า มืออายุประมาณ ๑๐๐ ปี,
อธิบายว่า เกิดในกามแห่งมนุษย์ อายุ ๑๐๐ ปี. บทว่า วสุสุตตรี
ความว่า เป็นอยู่ ๑๐๐ ปีเต็ม.
สองบทว่า โสรจเนส ความว่า กบฏรนั้นพึงทำการบำรุง
มารดาบิดานั้น ผู้ครองอยู่จนจะอวยท่าน ๒ ของตนแล ด้วยการ
อาบกลิ่น การนวด การให้อาบน้ำ และการตีค.
สองบทว่า เต จ ตฺุตล ความว่าและมารดานั้น นั่ง
อยู่บนจะอย่าหลาย่นนั้นแหงของบุตรนั้นเทียว พึงถ่ายปลาสะและ
อุจจาระ.
สองบทว่า อิสาราธิปจง รุนฺฺช ความว่า ในความเป็นพระ
เจ้าครงพระรดิ. บทว่า สมาทิ๎ แปลว่า ให้ถือเอา. ในพระสูตรนี้
พระผู้พระภาคตรัสฉธา คีอ จากะ และปัญญา เจือด้วยโลกะ
และโลภุตระ. ภิกษุเช่นพระธรรมเสนาบดีเทียว พึงทราบว่า ชื่่อว่า
โยมยังบิดาและมารดา ให้ตั้งอยู่ในธรรมทั้งหลายมีศรัทธาเป็นต้นนั้น."
[๒๔๒] การปริณิธานด้วยสังกาสะ และการทำความนอบน้อม
ชื่อว่า การบำรุง. ด้วยเหตุนี้ พระผู้พระภาคจึงสรัสไวในสรพรหมฯ-
๑ มิโน. ป. ๒๕. ๒ อง. ติก. ๒๐/๒๖.