เรื่องราวของพระเจ้ากัลวานูและพระพุทธเจ้า : หน้า 44/356

ฎ" พวกเราไม่อาจเลี้ยงชีพด้วยการช่างได้เป็นนิย เพราะการงาน อย่างนี้ ในเวลาที่เราก็ทำได้อย่า" จึงเอาไมมีเดน มี่ไม้เสือ เป็นต้น ทำเป็นนกแล้วเข้าไปข้างในของกล้าหนันพร้อมด้วยอุดร และรียา บินไปสู่เมืองวันประเทษ ยี่ราชสมบัติในพระนคร (ซึ่ง สร้างขึ้น) ในป่านั้น คึ่ม ๑๖ คนนันจึงอธิบายอาจารย์ ในราชสมบัติ ส่วนตนได้ตั้งอยู่ในตำแหน่งอำมาตย์ พระราชานัน ปรากฏ (โดยพระนาม) ว่า "พระเจ้ากัลวานู" เผาพระนคร นัน ก็อำกัลวานนะ เพราะเป็นนครอันวัวเธอร่งขัดไว้แล้ว ถึงแว้นวันสิ้น ก็ชื่ออย่างนั้น. ต่อมา พระเจ้ากัลวานะ ทรงสดับว่า พระกัลสพุทธเจ้า ทรงอุปติแล้ว จึงทรงส่งอำมาตย์ผู้ใหญ่ ๑๖ คน พร้อมทั้งบริารป์ ไป รับสั่งว่า "ไปเกิด พ่อทั้งหลาย พวกท่านจงรุ่งโรจน์ไว้แล้ว (เรื่อง)." อาณ์ท่าหล่านั้น เมื่อจะไป ก็กราบทูลว่า "ถ้าพระพุทธเจ้าทรงอุปดิ แล้ว ข้าพระองค์ก็หวังหลายจะไม่กลับ, ถ้าไม่ทรงอุปดิ จึงจะกลับ." ลำดับนั้น พระราชา จึงสร้้งอำมาตย์ราชาอภิในของพระองค์ผู้ หนึ่ง ซึ่งบังเนื่องในออทธ์ ๑๖ นายว่า "พ่อ เธอองค์กล้มบออก ฉัน." เขาทูลรับพระราชโอวาทแล้ว อาณ์แม่ทั้งหมดนั้น ไปยัง กรุงเทพฯ ด้วยการรอมนแรคืนเดียว ในที่ทุกสถาน แต่เมื่อ อาณ์ท่าหล่านั้นไปถึง พระศกาดบิรินพนเสียแล้ว. พวกเขารำ คราญอยู่ว่า "พู่ใ (เสียดาย) พวกเราเสียระหว่างใจด เหงเพียง แตะจะเห็น ก็ไม่ได" ใครจะทำโอวาทที่พระศกาดประทานไว้ จึง