การรักษาสุตรีในแนวคิดพระไตรปิฎก มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 2 หน้า 317
หน้าที่ 317 / 356

สรุปเนื้อหา

บทนี้ชี้ให้เห็นถึงบทบาทของมังคลัดและสุตรีตามพระไตรปิฎก โดยมีการกล่าวถึงการรักษาและความสำคัญของสุตรีในการอยู่ร่วมกับบูรพาและการปฏิบัติธรรมที่สัมพันธ์กับการคุ้มครองและอำนาจที่ยิ่งใหญ่ สุตรีที่มีการรักษาและปฏิบัติตามอารมณ์ที่ดีจะส่งผลให้สามารถทำความสำเร็จได้อย่างมีประสิทธิภาพ บทเรียนนี้เชื่อมโยงกับอุดมคติและพจนานุกรมทางศาสนาในการดำเนินชีวิตตามหลักการ.

หัวข้อประเด็น

-บทบาทของมังคลัด
-การรักษาสุตรีในพระไตรปิฎก
-อำนาจของการตัดสินใจ
-การอยู่ร่วมอย่างมีเกียรติ
-ความสำคัญของธรรมในชีวิตประจำวัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๔ - มังคลัดที่เป็นทั้งผู้นำการงานทั้งรยา สุตรีที่นำมาสุตรีที่ บูรพอยู่ร่วมเพียงครูหนึ่ง" ชื่อว่า ริยา [แก้ธรรม] [๒๗๙] อรรถถาถวังค์แห่งสัญญาจิตสัมพานนั้นว่า "บรรดา บทเหล่านี้ บทว่า มาตถุกิติ ได้แก่ สุตรีที่มารักษา คือ มาตถารักษาโดยประการที่จะสำเร็จการอยู่ร่วมด้วยบูรพไม่ใด้ ด้วย เหตุนี้ แม้ในบทขณะแห่งสัญญาจิตวิ่งดังนั้น พระอุบลเถระ จึง กล่าวว่า "มรรคา ย่อมรักษา คุ้มครอง ยึดนใให้ทำความเป็นใหญ่ ยิ่ง อำนาจให้เป็นไป บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า อรญติ ความว่า ย่อมไม่ให้ไปใน ที่ไหน ๆ ว่า โกฏิ ความว่า ย่อมกักไว้ในที่คุ้มครองโดยประกา ที่บูรพเหล่านี้นั่นไม่เห็น สองบทว่า อิสสริยา ภารติ ความว่า ห้ามการอยู่ตามอำเภอใจ แห่งสุตรีนั้น ประพฤติบ่มี สองบทว่า วัด จตุคติ ความว่า ยิ่งอำนาจของตนให้เป็น ไปในเบื้องบนแห่งสุตรีนั้นอย่างนี้ว่า "เจ้ามาทำสิ่งนี้ อย่างได้ท่าสิ่ง นี้" แม Entwicklungsหล transmitirหลายมีสุตรีที่บิดารมยาเป็นต้น พิงทราบโดยนัยนัน โคตรหรือธรรมอ่อนรักษาไม่ได้ แต่ว่า สุตรีอันซ้อนผู้มีโคตรเสมอ กัน และอันชนผู้ประพฤติธรรมร่วมกัน คือ ชนผู้บูชาอธิษฐานพระองค์เดียวกัน และชนผู้นั้นน้อยในคณะเดียวนั้นรักษาแล้ว ท่าน ๑. สนั่นต. ๒/๒๕๖. ๒. วี. มหาวิญญู. ๑/๑๓๓
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More