ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๔ - มังคลิคที่ป็นเปล เล่ม ๒ หน้า ๓๔๓
[แก้วิตัว]
(๔๐๙) ธรรมะจักสรุกสูตรนั้น ว่า "บรรดามนเหล่านั้น บาท คาถาว่า รูปัง อุจจามาเสนุ ได้แห ผู้ไม่ลุกนี้ในกลางคืนเป็น ปกติ"
มีจักสรุกสูตรนั้น ว่า "เมื่อพระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น ก็ไม่เริ่มการ งาน ในกลางคืน ก็ไม่ลุกนี้เป็นปกติ"
สองทวา นิฐุ มุตตุน ความว่า ผู้มาก้วยน้ำมาจิอสุรา ตลอดกาลเป็นนิตย์.
บทว่า โสจุนทา ความว่า ผู้เป็นนักเลงหญิงเป็นต้น. จริงอยู่ พระอรรถกถาจารย์กล่าวว่าไว้ในอภิธานแห่งจุดอธิบายอย่างนี้ว่า "บทว่า โสจุนทา ได้ก็ นักเลงหญิง นักเลง (กิน) ดัง นักเลง (กิน) ขนม นักเลง (กิน) เงา. บทว่า ปีปลา ได้แก่ก็คนล้ม." เพราะฉะนั้นในที่นี้จึงมิได้กล่าวว่าอะไรไว้.
วิถีอารยมบนนั้นว่า "บทว่า อดีติโสจุนทา ความว่า นักเลงหญิง ทั้งหลาย คือผู้ถือร้อนมีการสมโภคกับหญิงนิริมิต. นักเลงติเป็นต้น ก็พึงทราบอย่างนั้น.
บทว่า ปีปลา ได้แก่ผู้ระหายในการดื่มสุราง ๆ นี้, ด้วยเหตุนี้ พระอรรถกถาจารย์ จึงกล่าวว่า "นักเลงดื่ม."
[๔๐๙] เพราะฉะนั้น กุศลผู้ถือครองเรือนไม่ควรเป็นผู้ชอบ หลับ และเป็นนักเลง. เพราะผู้เป็นเช่นนั้น ย่อมได้รับทุกข์. ในข้อ