ความระมัดระวังและการฟังธรรม : หน้า 15/356

ประโยค ๔ - มังคลด้านที่นี ้ เป็นแปล เล่ม ๒ - หน้า ๑๕ ไม่อิ่มด้วยมะขาม เพราะตนยังเป็นสาว จึงทำมีอาจารย์ กับ พราหมณ์หนุ่มคนหนึ่ง คิดว่า "ด้วยอุบายอย่างนี้" เราจักเป็นผู้ปลอด ภัยหา (อะไร) ?) ได้ตามชอบใจ" วันหนึ่ง จึงได้พูดคุยฯพราหมณ์ ดังนี้ว่า "ท่านพราหมณ์ คืนนีอาจจะทำการงานในเรือนของ ท่านได้, ท่านจงเอาทรัพย์ที่อเขาได้มา นำทรหัสรือทรัพย์ให้ฉัน เถิด." แตกกออยู่ในอำเภอของนางจิรงว่าก "ดีละ" ตะพายถุง หนังเต็มด้วยสัตว์เที่ยวไปในกามบินเป็นต้น. เมื่อได้ทรัพย์ถึง ๙๐๐ กบาทนะแล้วก็กลับมา ในระหว่างทาง (ได้แวะ) กินสัตว์ที่โดนไม้ มิคีโพร่งต้นหนึ่ง ไม่ผูกปากถุง ลงไปดื่มน้ำแล้ว ขณะนั้น มุ่งหวัง ในต้นไม้มีโพรงต้นหนึ่ง มีโพรงด้านหนึ่ง ลงไปดื่มน้ำในต้นไม้นั้น เสือเข้าไล่จับลิงสัตว์ดูอยู่. พราหมณ์กลับมาไม่ทันดูบ้างใน ผูกปากถุงตะพายแล้วก็ ออกเดิน ได้ยินคำที่ราชพฤกษ์ดูลีงบอกว่าพารามณ์ วันนั้น ถ้าท่านจักพักอยู่ในระหว่างทาง ตัวท่านเองจักตาย, แต่ถ้าท่านไปถึง เรือนวันนี้, ภรรยาของท่านก็จักตาย" จึงหวาดกลัวแต่มรณภัย กำลัง ครำครวญอยู่ ถึงประดุจจุฬาพรานสีแล้ว, กาลนั้น ได้เป็นวันโปสต์ ที่ ๕๔. คนทั้งหลายถือของหอมและดอกไม้เป็นต้นติดมือไป เพื่อฟังธรรมของพระโพธิสัตว์. แก่เห็นคนเหล่านั้น ถามท่านความนั้นแล้ว คิดว่า "ไดทราบว่า เสนาบัดติเป็นนักแสดงธรรม, ท่านคงจะ กล่าวคำอะไร ๆ กำจัดความโศกของเธอออกได้, แม้เราก็จะรระ ไปฟังธรรมในนั้น" ดังนี้แล้ว ก็ไปกับคนเหล่านั้น ได้ยินร้องไอ้อยู่ที่ ท้ายบริษัทด้วยทั้งองค์สัตว์อยู่ที่คอ. พระโพธิสัตว์เห็นแก่เข้า คิดว่า