ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๔ - มังคลัตถีที่นี้เป็นปลย ๒ หน้า ๕๗
พระนายกสนพระธรรมเทคณานั้นแล้ว นำจะได้ (สำเร็จ)
ผลที่แรก (คือโสภาคัตถผล) ในวันนั้น แต่ไม่ได้ เพราะเป็นสัตว์
คิรือจาน. พระนายกนันไม่ได้รับความลำบาก ในฐานะ ๕ คือ
ถือปฏิสฐิ ลดคราบ โรคครานิ่งลงสู่ความหลับ เสพมุณด้วย
นางนาคผู้มีชาติเสมอกัน อุติ เหมือนพวกนาคหล่าอื่น ยอมได้
เพื่ออื่นเที่ยวไปด้วยรูแห่งนานเหมือนกันแล.
เรื่องพระนายกอกรถดี จบ.
[๒๕๕] เพราะฉะนั้น ภิกขุต้องอาบัติ ค. พิธีปฏิบัติ (ให้ถูก
ต้อง) ตามธรรมในอาบันนี้ ๆ ที่เดียว เพราะว่า ภิกษุเมื่อปฏิบัติ
อย่างนั้น ย่อมอาบรรลุความผลได้แท้. อย่างนั้น พระศาลา
เมื่อเสด็จเที่ยวอาริกไปในแคว้นโกสถ ทอดพระเนตรเห็นต้นไม้
โครงต้นใหญ่ในระหว่างทางถูกแรงไหม้แล้ว มีพระประสงค์จะทรง
แสดงธรรมเปรียบด้วยกองเพลิง ประทับนั่งที่โนนไม้ต้นหนึ่งแล้ว
ทรงแสดงอัคคีบันโอมสูตร ในสตคณิยมอกอุดรตนิกา โดย
นัยนี้เป็นต้นว่า "ภิกขุทั้งหลาย ท่านทั้งหลายเห็นกองเพลิงใหญ่โชน
หรือไม่ ? "
[๒๕๖] น้อยอันมาในอรรถกถา จูฬจจราสังมตสูตร ในเอกนิบาต