คำประยกและการวิเคราะห์คำสำนวน มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 2 หน้า 109
หน้าที่ 109 / 356

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้นำเสนอการวิเคราะห์คำประยกและการใช้สูตรสาวาจในการสื่อสาร โดยเฉพาะเมื่อเกิดโทสะ สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับความสามารถในการใช้คำที่ส่งผลกระทบต่อส่วนลึกของจิตใจวัยรุ่น ตัวอย่างกรณีเด็กที่ไม่เชื่อฟังได้ชี้ให้เห็นถึงวิธีคิดในทางจิตวิทยา และการตอบสนองที่มีต่อคำพูดของผู้อื่น ซึ่งมีผลต่อพฤติกรรมและความคิด การทำความเข้าใจในอารมณ์และการปฏิสัมพันธ์ยังสามารถนำมาใช้ในการพัฒนาทักษะการพูดและการฟัง.

หัวข้อประเด็น

-การวิเคราะห์คำประยก
-การใช้คำในจิตวิทยา
-โทสะและผลกระทบ
-ตัวอย่างการสื่อสารที่ผิดผี
-การพัฒนาทักษะด้านการสื่อสาร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๕ - มั่งคั่งที่นี่นเปล ต่อมา - หน้า 109 เป็นประมาณ.." แต่เมื่อชนอื่นแตกกัน กรรมบวกไม่ขาด (ต่อ) เมื่อชนอื่นแตกกัน จึงขาด. [สูตรสาวาจ] [๒๒๓] เดนานายายโดยส่วนเดียว ที่ยังายประโยคและวิธี- ประโยค อันเป็นเหตุคัดเสียซึ่งคำร่ำของชนอื่นให้ดังขึ้น ชื่อว่าทรู-วา เพราะวิเคราะห์ว่า "สูตรสาวจิบุคคล ย่อมกล่าวคำหยาบด้วย เดนานั้น." ในฎีกาพรหมชาตสุด ท่านกล่าวว่า "เมื่อคำเหลือดำไหม้ พอถูกสูตรสาวาแตะต้อง จิตที่โทสะประทุร้ายและความไม่พอใจ กระทบเข้าแล้ว ประสบทุกข์เหลือประมาณ คำเหลือมำล่ำเหล่านั้น ชื่อว่า คำรักษ. ก็คำรักษานั้น คืออะไร ? คือคำโกสต์วัดทั้งหลาย มิชาตเป็นต้น. คำรำเหล่านั้น ย่อมาดักดี ย่อมแตกดี ด้วยกาย ประโยคและวิธีประโยคใด กายประโยคและวิธีประโยคนั้น ชื่อว่า เป็นเหตุคัดเสียซึ่งคำรำ." [๒๒๔] ถามว่า "ถ้าฉนท์ที่หยาบโดยส่วนเดียว มีอะไรอย่างไร ?" แกว่า "มี๒๓๙ เพราะเป็นผู้ที่อดโทสะประทุร้าย." เพื่อจะประกาศความเป็นผู้ผิดอันโทสะประทุร้าย จะเล่าเรื่องดังนี้ :- [ตัวอย่างปากร้ายใจดี] ดังได้ส่งมา เด็กคนหนึ่ง ไม่เชื่อคำของมารดา เข้าไปป่ามากเมื่อไม่อาจจะให้เด็กนั้นกลับได้ จึงว่า "ขอแม่ระมือจงไล่ตามมัน" ครั้งนั้น แม่ระมือปลาเปร็ดแก่เด็กนั้น อย่างนั้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More