ประโยชน์ของการจัดการทรัพย์ : หน้า 347/356

ประโยค ๔๔ - มั่งคลิดที่นิยมเปล เล่ม ๒ - หน้า 347 ชื่อว่า ประโยชน์ บางว่า อติภูมมนดติ ได้แก่ ล่วงกลเสียแล้ว แม้การล่วงไปแห่งกิเลนั้น โดยความกังอการล่วงไปแห่งทรัพย์ ทั้งหลายนันเอง [๑๒๒] อง์ ผูใด ไม่คำนึงถึงหนาวเป็นต้น ย่อมไม่ทำ การงานให้ออกเพราะความที่คนไม่เกียกจร่า ผู้นั้นทำทรัพย์เป็น อัมภกให้เกิดขึ้น ย่อมประสบสุข. กิในเรื่องนี้ มีพระเจ้าอุตมสกล เป็นต้น เป็นอุทาหรณ์ :- [๑๒๓] ในอดีตกาล มีคนรับจ้างคนหนึ่ง อยู่ใกล้ประตูด้าน ทิศอุดรแห่งกรุงเทพฯ เขาเก็บทรัพย์ครึ่งมาสกทำการรับจ้างตักน้ำ ได้มาไว้ ในระหว่างแผ่นอิฐแห่งกำแพง ทำการรับจ้างอยู่ถึงประตู ด้านทักษิณ สำเร็จการอยู่ร่วมกับสตรีที่ทำการรับจ้างตักน้ำ (เช่นเดียวกัน) เป็นอยู่นั้นนั่น แมงก็ได้ทรัพย์ครึ่งมาสกเหมือนกัน ครั้นถึงวันชิมมรมสนหนึ่ง นางกกล่าววา "นาย มหรสพ เล่นอยู่ในพระนคร ถ้าทรัพย์อะไร ๆ มีอยู่ แม้เราพิงเล่น (บ้าง)" สาม กกล่าว (ตอบ) ว่า "ฉันมีทรัพย์อยู่อึครึ่งมาสก ฉันเก็บมัน ไว้ในระหว่างแผ่นอิฐใกล้ประตูด้านทิศอุดร ที่ยงทรัพย์ของฉันอยู่ ในที่สุด ๑๒ โยชน์จากที่นี่ ก็ทรัพย์อะไร ๆ ในมือหล่อนอยู่หรือ? นางกกล่าวว่า "นาย ทรัพย์อยู่อึครึ่งมาสกของฉันมีอยู่" ดังนี้แล้ว กล่าวว่า "ทรัพย์ของท่านครึ่งมาสก ของดิฉันครึ่งมาสก รวมเป็น หนึ่งมาสก เราจักถือเอาดอกไม้ด้วยทรัพย์ส่วนหนึ่ง ของหอมด้วย