มังคลดีกับปิ่นป่าเล่ม ๒ : หน้า 45/356

ประโยค ๔ - มังคลดีกับปิ่นป่าเล่ม ๒ - หน้า ๔๕ บวงหมอดูคุณเว้นแต่ท่านรักษาภาคในนั้น ฝ่ายอมารักษาภาคในของ พาเอาพระบิฐโบราณกล่าวคือ ธรรมของพระศาสดา และพระอวะรูปหนึ่ง ไปสู่วันบังคับตายานะ พระราชาทรงลับธรรมของพระอวะแล้ว ให้สร้างวิหาร ให้พระเจดีย์ ทรงทำบุญมีทานเป็นต้น คำรงอยู่ตลอดพระชนมายุแล้ว ทรงอุบัติในเทวโลก แต่เมื่อท่านผู้บูชแล้วเหล่านั้น มรณภาพแล้ว ได้เป็น บริวารของพระราชนั้นเอง เทพบุตรเหล่านั้น ยังพุทธันดรหนึ่ง ให้สันไปแล้วในเทวโลกทั้งหลาย เมื่อพระศาสดาของเราทั้งหลาย ยังไม่ทรงอุบัติในโลกนี้แล้ว จุดแล้วจากเทวโลก ในเทพบุตรเหล่านั้น เทพบุตรผู้อาจารย์ บังเกิดในกลลูปูร์ติของพระเจ้า มาเกิดในสกุลสุภารมณ์ในครุง สาวดีดี ในชนเหล่านั้น ในเบื้องต้น อันควรแก่ผู้ใหญ่ ๑๖ คน ได้เรียนศิลปะในสำนักของพาวีรพรหมณ์ อันตาวาสนอกนี้ เรียนในสำนักของอันตาวาสกู่ใหญ่ ๑๖ คน ในกาลนั้น พระเจ้ามหาโกศลสวรรค์ดลแล้ว ปลงก็ท่านมารเป็นพระราชา ได้พระราชานามตำแหน่งที่พระราชิขาตาของพระองค์ พระราชานและโกศล แก้วพาวีรพรหมณ์ นัยว่า ท่านเธอรองศีล ศิลปะ ในสำนักของพาวีรพรหมณ์ ครั้งเป็นพระราชทุมา ต่อมา พาวีรพรหมณ์ ลุงอพพระบรมราชนาถแล้ว พร้อมด้วยพวกสียิ้มรพราชเป็นคาถา ไปสั่งแม่บันโดรคาว์ แล้วโดยลำดับ อยู่ ๑. ในบั้ง ปรายนาวรรด สุตดนิมา เป็นโคดาวี.