ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๑๔ - มังคลิตที่นี่มีเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ ๒๔๓
ส่งความช้ำไปกับพระองค์ท่านแล้ว ทรงพักไว้ในโรงช้างมงคล ทรงถือองกินอันมีรสเลิศต่าง ๆ ไป ให้พระราชทานแก่พระช้างนั้น ๆ พระโพธิสัตว์ คิดว่า "เราอาบนรดา ถังไม่รับอาหาร," เมื่อพระราชาทรงว่ากว่า "พระราชัง จงรับอ้อนหญิง" ก็ไม่รับฟัง (หญิง) ทูลว่า "ขอเดชะ ข้าพระองค์ลังเลงมารางวู่
ตามอง ขามของข้าพระองค์วันข้าพระองค์ ลึกถึงความสุขชีวิต ข้าพระองค์วันข้าพระองค์เสีย ก็ไม่มีความต้องการด้วยอิสริยะ วันนี้เป็นวันที่ ๗ แห่งมารดาของข้าพระองค์ ผู้ไม่โลภอาหาร."
พระราชทรงสบคำนี้แล้ว ตรัสว่า
"ท่านทั้งหลาย จงปล่อยมหานาคที่เลี้ยง มา ะ, ของมหานาคงพร้อมหน้ากับมารดา พร้อมด้วยญาติทั้งหมดดิด."
[แก่อรรถ]
บรรดาบทเหล่านั้น ว่าว่า โยย ติดนกเป็น โยย อย่
ว่าว่า สมฤต ได้แก่ ลบานพร้อม
ลำดับนั้น พระโพธิสัตว์ พันจากเครื่องผูกแล้ว แสดงธรรม แด่พระราชาน้อยหนึ่ง ด้วยถวายว่า "ขอเดชะ ข้าพระองค์จงเป็นผู้ไม่ประมาทเกิด" ผู้อุป มหาชนบูชาแล้ววัตถุทั้งหลายมียงของหอมและระเนียงเป็นต้น ออก ไปจากพระนคร ถึงสำนักงานมารดาในวันนี้เอง
พระราชา ทรงเลื่อมใสในคุณของพระโพธิสัตว์ รับสั่งให้สร้าง