การทำการพนันกับโควินทเศรษฐี : หน้า 171/356

ประโยค ๔ - มั่งคลัดที่ปึกเปล หล่ม ๒ - หน้า หน้า 171 จึงพูดว่า "ไปเถิด พราหมณ์ จงทำการพนันด้วยทรัพย์ ๒ พัน กับโควินทเศรษฐี แต่จงร้องเรียกข้าพเจ้าด้วยวาจาว่าโกง ครั้งนี้ พราหมณ์ไปบอกอย่างนั้นเหมือนเดิมแล้ว กล่าวว่า "พ่อผู้บริจาค จงไป, พ่อผู้บริจาค จงเป็นไป" ดังนี้ โดนัทวิลาสาได้ฟังเสียงที่น่า พอใจ จึงลากเวียน ๑๐๐ เล่มที่ผูกคิดกันไปด้วยกำลังแรงตัวเดียว อัดเวียนเล่มที่ออยู่หลังไว้ ณ ที่ ๆ ก็เวียนเล่มหน้าออยู่แล้ว, เมื่อ กำไปจนถึงส่วนบนก็ตั้งอยู่ก่อนอีก, ก็เวียน ๑๐๐ เล่มวนไปได้ ถึงจริงแล, ถึงอย่างนั้น พระโพธิสัตว์ให้เวียนเล่มหลังจออยู่ ณ ที่ ๆ ก็เวียนเล่มหน้าออยู่แล้ว ให้เลื่อนไปตลอดที่ประมาณเวียน ๑๐๐ เล่ม. ธรรมดว่า การทำอ่อนของพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย ย่อม ไม่มี ดังนี้ พระผู้มีพระภาค ครับทรงนัดดินกันมาอย่างนี้แล้ว ตรัสว่า "ภิกษัทหลาย ขึ้นชื่อว่ามายาไม่เป็นที่พอใจของใคร ๆ เลย" จึงรำลคลาถ น ในทัศวิสาฎก ในทัศวรร เอนิบทว่า [๒๓๓] "บอกฉิงกล่าววาจาเป็นที่จริงใจเท่านั้น, ไม่พึงกล่าววาจาที่ไม่เป็นที่จริงใจ ในกลใด ๆ. เมื่อพรรคผดกล่าววาจาเป็นที่จริงใจ, โคนัทวิสาล จึงเป็นภาระที่น่ากลัวไปได้, ทั้งยังพรรคผดนั้น ให้ได้ทรัพย์, และด้วยการนั้น โคนัทวิสาลได้ มีใจเบิกบานแล้ว."