ความหมายของคนพาลและบัณฑิต มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 2 หน้า 54
หน้าที่ 54 / 356

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้สำรวจความหมายของคำว่า 'คนพาล' และ 'บัณฑิต' ตลอดจนถึงธรรมที่ทำให้บุคคลมีสถานะดังกล่าว จากคำถามต่างๆ ที่สะท้อนถึงความเข้าใจในการบริหารจัดการอารมณ์และการดำเนินชีวิตอย่างมีคุณธรรม นอกจากนี้ยังพูดถึงการใช้ความเพียรในการบรรเทาสิ่งที่คนพาลมีและการเผยแพร่ธรรมที่ดีเพื่อพัฒนาตนเอง จึงเป็นข้อมูลที่มีค่าในด้านปรัชญาและแนวคิดการใช้ชีวิต.

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของคนพาล
-ความหมายของบัณฑิต
-พระราชาและธรรม
-การบรรเทาของบัณฑิต
-การใช้ชีวิตอย่างมีคุณธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๔ - มังคลดิลกปีนี้เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ ๕๔ อย่างไร เรียกว่าคนพาล? คนพาลอันอะไร พัดไป? บันฑิตบรรเทาได้อย่างไร? บุคคลย่อม มีธรรมเป็นที่ยอมจากโยคะ อย่างไร?, ท่านอัน ข้าพเจ้าถามแล้ว จงบอกความนั้นแก้คำถาม" [แก้รถ] บรรดาคำเหล่านั้น คำว่า ก็ สง คำว่า บุคคลเป็นอภิณฑ์ แห่งอะไร ชื่อว่าพระราชา คำว่า ก็ สง ความว่า คืออย่างไรเล่า พระราชา ชื่อนั้นมีอุศิลนพระเศียร คำว่า ก็ สง ความว่า อย่างไร หนอ พระราชนั้น ชื่อว่ามีศิลปนพระเศียร คำว่า ก็ สง ความว่า ด้วยเหตุไร ท่านจึงเรียกบุคคลว่าคนพาล บทว่า องุโหติ ความว่า คนพาลอันธรรมอะไร พัดไป บทว่า นุโหติ ความว่า บัณฑิตยอมบรรเทาสิ่งไร ด้วยธรรมอะไร บุคคลชื่อว่ามีธรรมเป็นที่ยอมจากโอฆะ เพราะธรรมอะไร นาก- มานิกาว่าว่าหนามายังผู้อื่นบ้างว่า อุตุที่ ลำดับนั้น อุตตรมานพ จึงบังคับด้วย ๒ คำว่า [๒๕๒] "ผู้เป็นใหญ่แห่งทาวาร ๖ ชื่อว่าพระราชา พระราชาผู้หน้า่ ชื่อว่ามีศิลินพระเศียร ผู ไม่ ::คำหนด ชื่อว่ามีศิลปินปวารณาแล้ว, ผู้อันหนัด อยู่ เรียกว่าคนพาล. คนพาลอันโอยะพัดไป, บัณฑิตยอมบรรเทาได้ด้วยความเพียร, ผู้ไม่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More