มังคลิฏฐิที่เป็นเปล เล่ม ๒ : หน้า 21/356

ประโยค ๔ - มังคลิฏฐิที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ ๒๑ พิพากษามวล แม้เรื่องโอรสของพระเจ้าพรหมทัต ผู้ทรงศึกษาธรรมทิพะ และมโนดั้นเป็นเหตุอสูรกรรมเลี่ยง (เสียงร้องของสัตว์ทั้งปวง) ในกรุงัติกสิลาแล้ เสด็จกลับมาดู อนพระราชบิดาสถานในป่าในภาวะแห่งอุปราบ ภายหลังครองราชสมบัติ ทรงทำบุญ มีทานเป็นต้น มีสวรรค์เป็นที่ไปในเบื้องหน้า อันมาในอรรถกถาปรัชญาด ในสัตตนิบาตนั้นเหมือนกัน. ถาว่าวัดน่าพพุทธจะ จบ