มังคลัทธิที่เป็นเปล - มุสาวาท และ วรมณี : หน้า 145/356

ประโยค ๔ - มังคลัทธิที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้า ที่ 145 มุสาวาท ๑ จากปิศจวาน ๑ จากผู้สาววา เจตนาเครื่องวา จากสัมผัสปลาป ๑ อภิญญา ๑ อวยาบา ๑ สัมมาทิฏฐิ ๑. ใน อุตุกรรมบถและอุตุกรรมบถนั้น บ้างเข้าได้กล่าวอุตุกรรมบถ มีปลานิยมาดเป็นดังไว้แล้ว. [๒๔๗] ในอรรถกถาอุฎุมเมนสูตรสีลขันธวรฺร ท่านกล่าวว่า "วีรติ ชื่อว่า วรมณี ในสิคาขบานทั้งหลาย ปาณาติปาตา วรมณี เป็นคำเนิน ดังนี้แล้ว กล่าวว่า วรมณีนี้นิยมดังนี้ ๑ ประการ. รู้กล่าวกันสูตรนี้ว่า "บาปธรรมมีนาณดิบเป็นดัง ท่าน เรียกว่าเวว เพราะเป็นเหตุแห่งเวร. คุณชาตใดอ่อนบั้บ คือเป็น ดั้งคุกคามอวา เมื่อเราตั้งอยู่ ณ ที่นี้ เจ้าเอามาได้อย่างไร ดังนี้ กำจัดเวรนั้นเสีย เหตุนี้ คุณชาตันนั้น กล่าวว่า วรมณี (ผู้กำจัดเสียซึ่ง เวร). อีกอย่างหนึ่ง เมื่อพระอาจารย์พูดกล่าวว่า วิรมณี เพราะวิเคราะห์ว่า "บุคคลอ่อนเวนจากบาปธรรมนี้ ด้วยคุณชาตินั้น" ดังนี้ ท่านกล่าวว่า 'วรมณี' เพราะวิการ อิ อัคขระเป็น ๒ อักษร ตามนั้นอัปมนาในญิจิปรย." [๒๔๘] แมโนอรรถกถาสัมมาทิฏุสูตร ท่านกล่าวว่า "คุณชาตใด ยอมนับใลเวอ อภิยายว่า อ่อนเวรา เหตุนัน คุณชาตินันชื่อว่าวรมณี. อีกอย่างหนึ่ง บุคคลอ่อนเวนจากเวร ด้วยคุณชาตินั้นนับเป็นเหตุ เหตุนัน คุณชาตินั้นชื่อว่า วรมณี แม่เพราะวิการ วิ อักษรเป็น วา อักษร" ดังนี้แล้ว กล่าวความที่วรมณีนี้