ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๙ - มงคลดิ คุฑัสถานลำไย ทบทบ - หน้าที่ 329
"มาดี คุณมัลล่ะลำไย ทบทบ - หน้ากล
ญาณ เลี้ยงวิญญาณโดยธรรม ; เรานอบน้อม
คุฑัสถานลำไย"
[แก้อรรถ]
อรรถกถา ปฐมสิกขปสนธิ ว่า "บรรดาบาลลำไย
บทว่า ปฐมอรรถ คือ ผู้นำบุญเป็นต้นอย่างนี้ว่า ให้ปัจเจย์ ๔ มุขา
ด้วยดอกคำและดอกมะลี และตามประทีปพันธ์หนึ่ง
บทว่า สีลวนโต คือ ตั้งอยู่ในความเป็นอุบาสก ประกอบ
ด้วยศีล ๕ บ้าง ศีล ๑๐ บ้าง.
มากกว่าจ รมเมน ทาริ โปษณอที คือ ไม่ทำการทุจริต
มีจุดมุ่งหมายเป็นต้น เลี้ยงบุญวรวิชชาด้วยการงานทั้งหลาย มีศีลธรรม
โครักษปกครองและพาณิชกรรมเป็นต้น ที่เป็นธรรม."
อธิบายปฐมสิกขปสนธิ ว่า "พระอรรถาภรณาจารย์ สงเคราะห์
วัตถุเป็นที่ตั้งแห่งการบุญที่เหลือ ด้วย อาธิ ศัพท์ว่า เอามาทิ้ง,
ด้วยศีล ๕ ด้วยสามารถนิบัติ, ด้วยศีล ๑๐ ด้วยสามารถนิบัติศีล.
พระอรรถาภรณาจารย์แสดงด้วย ปี ศัพท์ว่า "ด้วยศีล ๘ ด้วยสามารถ
อุโบสถศีล น้อยกว่าสีล ๑๐ นั้น." กล่าวว่า ธมมิกที ได้แก่ ไม่ไป
ปราศจากธรรม คือเป็นธรรม."
[๒๗๒] พระมาดล ลำดับค่านั่นแล้ว นอนน้อมคุฑัสถานแร่
เหล่านั้นอยู่ กล่าวคาว่า นิว่า